Το εκπαιδευτικό σύστημα στη Φιλανδία δε θέλει τόνους γνώσης. Θέλει τα παιδιά να ζουν την παιδική τους ηλικία.
«Οι φοιτητές μας είναι οι καλύτεροι στο κόσμο» ακούμε να λέμε. Ποια είναι στην πραγματικότητα το τίμημα για τον πήχη στα σχολεία της χώρας μας που τοποθετείται από το Δημοτικό και όλο ανεβαίνει, κι ανεβαίνει… μέχρι το Λύκειο;
Διαβάζουμε πολλούς γονείς στα Social Media να μιλούν για τις άπειρες ώρες μελέτης στο σπίτι, μαζί με τις εργασίες που στερούν από τα παιδιά την ανεμελιά, αλλά και το οικογενειακό budget που όσο μεγαλώνει το παιδί το βλέπουμε να μειώνεται δραματικά σε ιδιαίτερα μαθήματα, φροντιστήρια και δραστηριότητες που θα κάνουν το παιδί πιο "έξυπνο", πιο "ανταγωνιστικό". Σταδιακά, στη χώρα μας, παρατηρούμε το παιδί μας να έχει πρόγραμμα ενήλικα ή -για κάποιους από εμάς- να ζούμε ξανά τη στέρηση της παιδικής ηλικίας μέσα από άπειρη αποστήθιση σελίδων και έναν μαθησιακό αγώνα δρόμου μέχρι την ενηλικίωση.
Εάν βρίσκεστε ως γονείς σε αυτό το σημείο, αξίζει να ρίξουμε μαζί μια ματιά στο εκπαιδευτικό σύστημα της Φιλανδίας, μίας Σκανδιναβικής χώρας, με λιγότερο ήλιο και θαλπωρή από εμάς αλλά με μία πλευρά ενσυναίσθησης.
Η Φιλανδία βρίσκεται στην κορυφή των χωρών με το καλύτερο εκπαιδευτικό σύστημα σε παγκόσμια κλίμακα. Αξία έχει η ιστορία αυτή της αναρρίχησης στη κορυφή, που ξεκίνησε από τη δεκαετία του εξήντα, τότε που ήταν βαρετό, στην ίδια γραμμή με τα εκπαιδευτικά συστήματα όλου του κόσμου. Κάποια στιγμή οι Φιλανδοί, αποφάσισαν να το αλλάξουν δραστικά!
Στο ενδιαφέρον βίντεο γνωστού του Αμερικανού κινηματογραφιστή Μichael Moore που μπορείτε να βρείτε παρακάτω, μπορούμε να βρούμε μία ενδιαφέρουσα έως σοκαριστική για τα δικά μας δεδομένα ανάλυση των Φιλανδικών σχολείων: «δεν έχουν εργασίες στο σπίτι» λέει η Υπουργός Παιδείας, έχουν είκοσι ώρες την εβδομάδα σχολείο (2-3 ώρες την ημέρα) για να υπάρχει χρόνος να αναπαύεται το μυαλό, παιδικές χαρές που σχεδιάζουν τα παιδιά (!) και δάσκαλους μαθηματικών που διδάσκουν «πώς να είσαι χαρούμενος».
Τα παιδιά στην Φιλανδία ξεκινούν το σχολείο από τα επτά τους χρόνια και αποδίδουν εξαιρετικά σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που θεωρείται σύμφωνα με το World Economic Forum ως ένα από τα καλύτερα στον κόσμο.
Φυσικά και μιλάμε για ένα Σκανδιναβικό κράτος, με άλλα μεγέθη και μεγάλη βαρύτητα στη στήριξη της γονεϊκότητας. ‘Εχει όμως μεγάλη σημασία να σταθούμε και να σκεφτούμε, όταν βλέπουμε στη χώρα μας ένα παιδί έξι χρονών να προσπαθεί από την πρώτη δημοτικού να απορροφήσει όση περισσότερη γνώση για να πάει την επόμενη, αν είναι ευτυχισμένο, αν ζει την παιδική του ηλικία.
Σχόλια