Καλά το μαντέψατε: γιατί κάποιοι δεν μπορούν να αποχαιρετήσουν τα στερεότυπα
Σας έχουμε δύο εικόνες.
Εικόνα 1η
«Έχω πολλά παιδιά, αλλά αυτή η περίπτωση είναι διαφορετική» δηλώνει στο περιοδικό People ο Al Pacino που έγινε πρόσφατα πατέρας στα 82 του χρόνια. Το νήμα του γηραιότερου πατέρα στο Χόλυγουντ είχε κόψει πρώτος ο Robert De Niro που έκανε παιδί στα 79 του. Τι λες τώρα; (χειροκροτήματα).
Εικόνα 2η
Η λαμπερή Hilary Swan γίνεται μητέρα στα 48 της χρόνια και αποκτά δίδυμα με τη βοήθεια της επιστήμης. Φωτογραφίζεται μέσα στο 2023 να κοιτά μαζί τους τον ωκεανό. Δεν είναι η μόνη: η λίστα με τις celebrities μητέρες που γίνονται μητέρας στα 40+ όλο και μεγαλώνει.
Υπάρχει ήδη κάτι που έχουμε -ήδη- αποδεχτεί εδώ: την εικόνα ενός άντρα που στο γήρας γίνεται πατέρας. Η πατρική φιγούρα του γηραιού Al Pacino περνά μπροστά από τα μάτια σας ως μία κατάσταση που χρίζει αποδοχής. Είναι άντρας, είναι σοφός, είναι επιτυχημένος, έχει περιουσία.
Η πανευτυχής Hilary Swan στα 40’s της σε μία κορυφαία, ώριμη πνευματικά περίοδο, ακόμα νέα και σε αναπαραγωγική ηλικία μας αποτυπώνεται ως "ανεύθυνη". Ποτέ ως "ευλογημένη" -αν θες- "δυνατή" ή "γενναία".
Οι αναρτήσεις των γυναικών celebrities -και μη- που αποκτούν παιδιά μετά τα 40 είναι μία πάλη ανάμεσα στην αναμενόμενη ευχή για το μωρό που ήρθε στο κόσμο και μια ρητορική μίσους για την ηλικία της μαμάς. Ευτυχώς το στίγμα πια ξεθωριάζει, όχι γιατί σταματήσαμε να φθονούμε την ώριμη ευτυχία (φευ! ανθρώπινο συναίσθημα) αλλά γιατί ο κόσμος μας αλλάζει.
Βρισκόμαστε στη μέση μίας μεγάλης αλλαγής
Η τελευταία έκθεση πληθυσμού ONS (Office of National Statistics) αποκάλυψε κάτι που μας φέρνει μπροστά σε νούμερα που δεν είχαμε φανταστεί: σε σύγκριση με τη γενιά της μαμάς τους, 164% περισσότερες γυναίκες άνω των 40 ετών και 500% περισσότερες γυναίκες άνω των 45 ετών κάνουν παιδιά. Αν και οι προοπτικές έχουν βελτιωθεί, ο σχεδιασμός για μια οικογένεια αργότερα στη ζωή χρειάζεται αυξημένες δοκιμές για να διασφαλιστεί το καλύτερο αποτέλεσμα, λέει ο ειδικός.
Τα τελευταία στοιχεία του Γραφείου Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ONS) για τον τοκετό επιβεβαιώνουν ότι βρισκόμαστε στη μέση μιας αλλαγής στον τρόπο ζωής των γενεών, λέει ο κορυφαίος εμπειρογνώμονας σε εξετάσεις αίματος, Dr Quinton Fivelman PhD.
«Οι μισές από τις γυναίκες που γεννήθηκαν το 1990 δεν είχαν κάνει παιδιά μέχρι να συμπληρώσουν τα 30ά τους γενέθλια, σηματοδοτώντας την πρώτη γενιά που το 50% παρέμενε άτεκνη μέχρι εκείνη την ηλικία», λέει ο Δρ Fivelman, Επικεφαλής Επιστημονικός Υπεύθυνος στο Ιατρικό Εργαστήριο του Λονδίνου. «Οι αλλαγές δεν σταματούν εκεί: 29 σε κάθε 1.000 40χρονες γέννησαν, σε σύγκριση με μόλις 11 στις 1.000 στη γενιά των γονιών τους – μια αύξηση 164%.
«Για τις γυναίκες που γεννήθηκαν το 1975, έξι στις χίλιες ηλικίας 45 ετών και άνω γέννησαν με επιτυχία, μια αύξηση 500% σε σχέση με τις γυναίκες που γεννήθηκαν στη γενιά της μητέρας τους. Για τις γυναίκες που γεννήθηκαν το 1949, μόλις μία 45χρονη στις 1.000 γεννούσε" συμπληρώνει.
Σε όλο αυτό δεν υπάρχει πια περιθώριο για κάποιον να επικαλεστεί τον «εγωισμό της σύγχρονης γυναίκας» να ασκήσει κριτική πάνω της, να βαρύνει κι άλλο τις πλάτες της ή η οργάνωση συνεδρίων γονιμότητας, κυρίως από άντρες που ετοιμάζονται να ρίξουν πρώτοι τον λίθο σε αυτές που συρρικνώνουν δημογραφικά τη χώρα μας με τις επιλογές τους.
Όσο τα νούμερα μιλούν, το μίσος γίνεται χαμένος χρόνος για τους haters και όσους/όσες (και γυναίκες) βολεύονται στις διακρίσεις φύλου. Η αύξηση της ηλικίας των γονέων είναι μία πραγματικότητα που δημιουργούν μαζί και τα δύο φύλα, σύμφωνα με τις αξίες της ζωής του σύγχρονου, δυτικού κόσμο.
Κι αυτό γιατί και τα δύο φύλα, ανθίζουν πια αργότερα στη ζωή.
Επικεντρώνονται στις σπουδές και στην οικονομική ανεξαρτησία τους, που γίνεται όλο και πιο δύσκολη σε ένα κόσμο με permacrisis (συνεχείς κρίσεις).
Φτάνουν να σταθεροποιηθούν συναισθηματικά αργότερα στη ζωή.
Αντιμετωπίζουν ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΦΥΛΑ ζητήματα υπογονιμότητας και μάλιστα και σε ηλικίες κάτω των 35 ετών (The Guardian)
Το ζήτημα που προκείπτει δεν είναι καν πια με ποια πλευρά είσαι. Το ζήτημα πια είναι η στήριξη από την πολιτεία των γυναικών που κάνουν αυτό το βήμα και -όπως στην περίπτωση του συμπαθούς Αl Pacino- το χειροκρότημα.
Σχόλια