Άρθρο από
Δρ. Γεώργιος Φιτσιάλος
Μπορεί το DNA να αποκαλύψει το όνομά μας;
Το DNA κάθε ανθρώπου προέρχεται κατά το ήμισυ από τη βιολογική του μητέρα και κατά το άλλο ήμισυ από το βιολογικό του πατέρα. Ο συνδυασμός των κληρονομούμενων κομματιών οδηγεί στη δημιουργία ενός νέου συνδυασμού ο οποίος είναι απόλυτα μοναδικός για κάθε άτομο και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ακριβή ταυτοποίησή του.
Ανάμεσα στα κληρονομούμενα κομμάτια βρίσκεται και το Υ χρωμόσωμα το οποίο μεταφέρεται αυτούσιο από γενιά σε γενιά και αποκλειστικά από τον πατέρα στους αρσενικούς απογόνους καθώς είναι εκείνο το κομμάτι του DNA που ευθύνεται για τον αρσενικό φυλοκαθορισμό. Για να γίνει ακόμα πιο κατανοητός ο μηχανισμός της μετάβασής του, μπορεί κανείς να παραλληλίσει τη μεταφορά του με τη μεταφορά και διατήρηση του επιθέτου από τον πατέρα στο γιό, στον εγγονό κ.ο.κ. Το επίθετο, όπως και το Υ χρωμόσωμα μεταφέρονται αυτούσια και διατηρούνται αναλλοίωτα σε κάθε γενιά, με αποτέλεσμα όλοι οι αρσενικοί σύνδεσμοι μιας οικογένειας να φέρουν το ίδιο επίθετο όπως και το ίδιο Υ χρωμόσωμα.
Με βάση την παραπάνω πληροφορία έχουν δημιουργηθεί βάσεις δεδομένων οι οποίες συνδέουν κάθε επίθετο με το αντίστοιχο Υ χρωμόσωμα. Οι βάσεις αυτές είναι πολύ χρήσιμες στις γενεαλογικές έρευνες προκειμένου να μελετηθεί η ανεύρεση κοινών προγόνων αλλά εξίσου σημαντικές μπορούν να αποδειχθούν και στον τομέα της εγκληματολογίας. Αποτελέσματα ανάλυσης DNA που περιλαμβάνουν γενετικά προφίλ Υ χρωμοσώματος και για τα οποία δεν υπάρχει ύποπτος προς ταυτοποίηση, μπορούν να συγκριθούν με τα δεδομένα των βάσεων ώστε να βρεθούν τα πιθανά επίθετα που θα μπορούσε να έχει ο δράστης, βοηθώντας έτσι τις έρευνες των Αρχών.
Ανάμεσα στα κληρονομούμενα κομμάτια βρίσκεται και το Υ χρωμόσωμα το οποίο μεταφέρεται αυτούσιο από γενιά σε γενιά και αποκλειστικά από τον πατέρα στους αρσενικούς απογόνους καθώς είναι εκείνο το κομμάτι του DNA που ευθύνεται για τον αρσενικό φυλοκαθορισμό. Για να γίνει ακόμα πιο κατανοητός ο μηχανισμός της μετάβασής του, μπορεί κανείς να παραλληλίσει τη μεταφορά του με τη μεταφορά και διατήρηση του επιθέτου από τον πατέρα στο γιό, στον εγγονό κ.ο.κ. Το επίθετο, όπως και το Υ χρωμόσωμα μεταφέρονται αυτούσια και διατηρούνται αναλλοίωτα σε κάθε γενιά, με αποτέλεσμα όλοι οι αρσενικοί σύνδεσμοι μιας οικογένειας να φέρουν το ίδιο επίθετο όπως και το ίδιο Υ χρωμόσωμα.
Με βάση την παραπάνω πληροφορία έχουν δημιουργηθεί βάσεις δεδομένων οι οποίες συνδέουν κάθε επίθετο με το αντίστοιχο Υ χρωμόσωμα. Οι βάσεις αυτές είναι πολύ χρήσιμες στις γενεαλογικές έρευνες προκειμένου να μελετηθεί η ανεύρεση κοινών προγόνων αλλά εξίσου σημαντικές μπορούν να αποδειχθούν και στον τομέα της εγκληματολογίας. Αποτελέσματα ανάλυσης DNA που περιλαμβάνουν γενετικά προφίλ Υ χρωμοσώματος και για τα οποία δεν υπάρχει ύποπτος προς ταυτοποίηση, μπορούν να συγκριθούν με τα δεδομένα των βάσεων ώστε να βρεθούν τα πιθανά επίθετα που θα μπορούσε να έχει ο δράστης, βοηθώντας έτσι τις έρευνες των Αρχών.
Σχόλια