Λέξεις και φράσεις που μπορεί να πληγώνουν το παιδί
Οι καλές μας προθέσεις, οι προσωπικές μας αγωνίες και οι φράσεις-κλισέ, όλα αυτά προέρχονται από την προσπάθειά μας να δώσουμε στο παιδί μας. Υπάρχει όμως περίπτωση κάποιες συμπεριφορές να περάσουν στο εντελώς αντίθετο στρατόπεδο. Να γίνουν δηλαδή αιτία να ακυρώσουμε ή να πληγώσουμε το παιδί μας.
Το έχετε σκεφτεί;
Όταν τα απειλούμε ότι εάν δεν συνεργαστούν θα τα εγκαταλείψουμε;
“Ok δεν έρχεσαι; H μαμά λοιπόν φεύγει, γεια σου». Μήπως αυτή δεν είναι μία καλή πρακτική; Μπορεί συχνά να έχει αποτέλεσμα αλλά μπορεί να είναι κι ένα λανθασμένο μήνυμα ότι αν κάνουν κάτι λάθος θα τα εγκαταλείψετε.
Θέλουμε να είναι συνέχεια ευτυχισμένα!
Αυτό συχνά δεν είναι μία μη ρεαλιστική επιθυμία μας. Κι αυτό γιατί η ζωή δεν είναι έτσι. ‘Εχει τα πάνω και τα κάτω. Όπως κι εμείς, έτσι και τα παιδιά μας, δεν είναι «μηχανές χαράς». Επίσης, οι κακές στιγμές και η αντιμετώπισή τους, ενεργοποιεί μηχανισμούς άμυνας απαραίτητους στην καθημερινότητά τους. Αυτό λοιπόν το κυνήγι της ατελείωτης χαράς, μήπως είναι ένα δικό μας άγχος;
Tρέχεις να τα βοηθήσεις (συνέχεια)
Το παιδί που δεν μπορεί να δέσει -ακόμα- τα κορδόνια του, δε θέλει ίσως πάντα την άμεση βοήθειά μας για να το κάνει. Χρειάζεται το χρόνο της προσωπικής προσπάθειας. Αυτό δε σημαίνει φυσικά ότι πρέπει να περιμένουμε από ένα νήπιο να καταλάβει πώς να δένει τα παπούτσια του. Τα διάφορα επιτεύγματα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι διαφέρουν ανάλογα με την ηλικία.
Υποτιμώντας αυτά που νιώθουν
«Έλα μην κλαις, δεν είναι τόσο σοβαρό…» Μπορεί αυτή αλλά και παρόμοιες φράσεις, να έχουν τη διάθεση της παρηγοριάς ή της μείωσης της αγωνίας του παιδιού, ταυτόχρονα όμως ψαλιδίζουν τα συναισθήματά τους. Κι αυτό γιατί καλό είναι, όσο αναπτύσσεται ένα άτομο να γνωρίζει πώς μόνο του ελέγξει τα συναισθήματά του.
Σχόλια