Γιατί τα παιδιά βλέπουν εφιάλτες και τι σημαίνουν;
Λίγο πολύ όλοι οι γονείς έχουμε έρθει αντιμέτωποι με τις φωνές και τα κλάματα του παιδιού μας, λόγω ενός άσχημου ονείρου. Αν νομίζετε λοιπόν οτι οι εφιάλτες είναι μόνο υπόθεση των μεγάλων, κάνετε λάθος!
Γιατί όμως βλέπουν τα παιδιά εφιάλτες, τι τους δημιουργεί και τι μπορούμε να κάνουμε εμείς σαν γονείς;
Οι εφιάλτες ποικίλουν ανάλογα με τις καθημερινές παραστάσεις, τις εμπειρίες και την ηλικία ενός παιδιού. Σύμφωνα με την ειδικό Jane Teresa, ένας εφιάλτης μπορεί να σχετίζεται με τέρατα και ζώα που φοβάται, αλλά ένα παιδί μπορεί να ονειρευτεί και ότι είναι μόνο του, μακριά από τους γονείς του.
Τόσο για τα παιδιά, όσο και για εμάς τους μεγάλους, κάθε εφιάλτης είναι μοναδικός και τις περισσότερες φορές έχει να κάνει με κάτι που έχουμε βιώσει τις τελευταίες δύο ημέρες. Επομένως αν ξέρουμε τι εφιάλτη είδε το παιδί μας, ανατρέχοντας στις διάφορες στιγμές των τελευταίων δύο ημερών, το πιθανότερο είναι να μπορούμε να βούμε την αιτία του ονείρου.
"Ένα τρομακτικό τέρας, μπορεί στην πραγματικότητα να είναι ένας τρομακτικός άνθρωπος ή ένας τρομακτικός ήχος." επεξηγεί η ειδικός.
Τι μπορούμε όμως να κάνουμε; Σύμφωνα με την Jane Teresa, το πιο σημαντικό είναι να είμαστε κοντά στο παιδί μας και καθημερινά να μας ανοίγεται και να εκφράζει τις σκέψεις και τα συναισθήματά του. Οι εφιάλτες δεν είναι πάντα τόσο έντονοι ώστε να καταλήγουν σε κλάματα και φωνές. Μπορεί να έχουν τη μορφή ανήσυχων ονείρων που όμως επηρεάζουν την ψυχολογία του παιδιού μας και για αυτό ακριβώς πρέπει κάθε στιγμή να νιώθει άνετα να μιλήσει.
Και μην ξεχνάτε...
Το βράδυ βάζουμε το μικρό μας για ύπνο, του δίνουμε ένα μεγάλο φιλί και του μιλάμε γλυκά μέχρι να το πάρει ο ύπνος. Καθησυχάστε το ότι, ό,τι και να γίνει θα είστε πάντα δίπλα του και ακούστε ό,τι έχει να σας πει! Για όνειρα σαν παραμύθι, αφήστε το να διαλέξει τις πιτζάμες που του αρέσουν και να είστε σίγουροι ότι θα κοιμηθεί σαν αγγελούδι!
Όσο το παιδί μας μεγάλώνει, τόσο διαφοροποιούνται οι εφιάλτες. Στην εφηβεία τα παιδιά υιοθετούν μία συμπεριφορά που χαρακτηρίζεται ταυτόχρονα από αντίδραση και άμυνα. Είναι αρκετά σύνηθες για έναν έφηβο να βλέπει τον εαυτό του πολύ μικρό σε σχέση με το περιβάλλον γύρω του και αυτό γιατί νιώθει ότι το κοντινό του περιβάλλον τον αντιμετωπίζει σαν παιδί. Και σε αυτήν τη φάση, είναι σημαντικό να είμαστε δίπλα στο παιδί μας και να του δίνουμε το χώρο και το χρόνο του να εκφραστεί.
Πηγή: dailymail.co.uk
Σχόλια