Δερβενακίων 8, 172 35, Δάφνη, Αττική, Ελλάδα
Babyspace Greece
info@babyspace.gr 210 9287300
2023-06-20 13:36:06 +0300 Αληθινή ιστορία γονιού: "Ήμασταν παρόντες κι όμως παραλίγο να πνιγεί!"

Αληθινή ιστορία γονιού: "Ήμασταν παρόντες κι όμως παραλίγο να πνιγεί!"

Αληθινή ιστορία γονιού: "Ήμασταν παρόντες κι όμως παραλίγο να πνιγεί!" 470 900
Μία οικογένεια, όπου ο 3χρονος γιος τους είχε ένα ατύχημα στην πισίνα, που θα μπορούσε να αποβεί μοιραίο, προειδοποιεί: "Μπορεί να πάει κάτι λάθος σε λίγα μόλις δευτερόλεπτα."

Δυστυχώς δεν είναι λίγες οι φορές που ακούμε στα νέα περιπτώσεις ατυχημάτων με παιδιά σε πισίνες και θάλασσες και συχνά νομίζουμε πως οι γονείς δεν ήταν παρόντες ή δεν πρόσεχαν. Μπορεί όμως ένας γονιός να προσέχει και για ένα δευτερόλεπτο να γυρίσει το βλέμμα του και να κινδυνέψει το παιδί του. 

 

Όπως εξομολογείται ο πατέρας, Shawn Smucker, ακόμα δεν μπορεί να βγάλει από το μυαλό της την εικόνα του μικρού του με το πρόσωπό του μέσα στο νερό και τα μάτια του ανοιχτά, να κουνάει τα χέρια του πάνω κάτω σαν να προσπαθεί να πετάξει. Δεν μπορεί να ξεχάσει τι θα ήταν αυτή η μέρα για την οικογένειά του αν δεν είχαν προλάβει το χειρότερο. 

 

Πήγα στο δωμάτιό του και τσέκαρα την αναπνοή του για πολλοστή φορά και έπειτα τον φίλησα στο μάγουλο. 

 

Νωρίτερα την ίδια μέρα καθόμασταν όλοι παρέα, όσο τα παιδιά έπαιζαν και κολυμπούσαν στην πισίνα του θείου μου. Ο καιρός δεν ήταν ιδανικός αλλά τα παιδιά ήταν πολύ ενθουσιασμένα με την ιδέα να κολυμπήσουν, έτσι ήμασταν κι εμείς. 

 

Τα μεγαλύτερα παιδιά ήταν ήδη εξαιρετικοί κολυμβητές. Κανένα πρόβλημα εκεί. Η Poppy, μόλις 9 μηνών, ενδιαφερόταν περισσότερο να παρατηρεί το παιχνίδι του σκύλου παρά να παίξει η ίδια στην πισίνα. Αλλά ο Leo ήταν μια άλλη περίπτωση. 

 

Ο Leo είναι σχεδόν 3 ετών. Ήθελε απεγνωσμένα να μπει στο νερό αλλά για κάποιο λόγο (έλλειψη ύπνου; το πρώτο μπάνιο του έτους;) δεν ήθελε να βάλει τα μπρατσάκια του, τα φτερά του νερού, την πανοπλία του. Ότι θέλετε να τα ονομάσετε. Οπότε κάθισε κοντά στην πισίνα με την πετσέτα του βλέποντας τα υπόλοιπα παιδιά να παίζουν στο νερό.

 

Μετά από κάποια ώρα του επιτρέψαμε να καθίσει στα πρώτα σκαλάκια βρέχοντας το πόδι του, αλλά δεν μπορούσε να μπει στο νερό. Είναι περίπου 30 εκατοστά ( one foot) πιο κοντός από το βαθύτερο σημείο της πισίνας. Φαινόταν χαρούμενος με την αλλαγή της θέσης του. Φαινόταν ικανοποιημένος να παρακολουθεί. Θα τον προσέχαμε. 

 

Πόσο γρήγορα μπορείς να χάσεις κάτι που κάνει ένα παιδί! Υπήρχαν περίπου δέκα ενήλικες που κάθοντας ακριβώς δίπλα του, όχι πέντε μέτρα μακριά. Γελούσαμε και μιλούσαμε και πραγματικά δεν είχαμε ιδέα πόσο κοντά στην καταστροφή βρισκόμασταν. 


 

ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΙ ΟΤΑΝ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ. 

“Μπαμπά!” φώναξε ο μεγάλος μας γιος, είναι 13 ετών. Κρεμόταν στην άκρη της πισίνας φωνάζοντας ενώ οι άλλοι βρίσκοντας στον βυθό της πισίνας. Τι κι αν ήταν με τους άλλουςl  Τι κι αν δεν ήταν εκεί; Μήπως είχε πάει στην τουαλέτα; 

 

Κοιτάζω προς εκείνον και βλέπω να κρατάει στους όμους του τον Leo περίπου κάποια μέτρα μακριά από τα σκαλάκια της πισίνας. Το πρόσωπο του Leo ήταν κόκκινο και έβηχε νερό όσο προσπαθούσε να αναπνεύσει. Κρεμόταν εκεί στον αέρα σαν μια μαριονέτα. 

 

Φώναζαν τα παιδιά “Ήταν κάτω από το νερό”, ενώ εμεις τρέξαμε κοντά του τυλίγοντάς τον  με μία πετσέτα. Μπορούσαμε να ακούσουμε το νερό να παλεύει με τους πνεύμονές του και έβηχε συνεχώς. Όταν κατάφερε να μιλήσει, η φωνή του έβγαινε με το ζόρι. 

 

“Έπεφτα και ο Cade με έσωσε!” έλεγε ξανά και ξανά ο Leo. 

 

Λίγο αργότερα όταν ηρεμήσαμε όλοι ρωτήσαμε τον Cade τι είδε. 

 

“Νόμιζα πως ήταν κάποιος άλλος από εμάς, που κολυμπούσε κάτω από το νερό. Έπειτα όμως είδα πως κάποιος κουνούσε τα χέρια του πάνω κάτω και τότε κατάλαβα πως ήταν ο Leo.”

 

Δεν θέλω να δραματοποιήσω την κατάσταση σε κάτι που δεν ήταν. Είμαστε όλοι καλά. Τίποτα τραγικό δεν συνέβει. Ήταν γρήγορο και ανώδυνο και σε λίγη ώρα ο Leo ήταν πίσω στην κανονική του συμπεριφορά, παίζοντας και γελώντας. 

 

Όμως θέλω να πω πως τα πράγματα αυτά συμβαίνουν και συμβούνουν γρήγορα και ξαφνικά. Σας παρακαλώ να προσέξετε φέτος το καλοκαίρι. 

 

Ξύπνησε στις 4 τα ξημερώματα και αντί να τον γυρίσω στο κρεβάτι του όπως συνήθως άπλωσα μερικά μαξιλάρια και κουβέρτες και κοιμηθήκαμε μαζί στο πάτωμα έχοντας την δροσιά από τον ανεμιστήρα να μας ηρεμεί. 

 

Μία ανθρώπινη ιστορία από αυτή την οικογένεια, μας θυμίζει πόσο χρειάζεται οι γονείς να επιβλέπουν το παιχνίδι των παιδιών τους στο νερό. 

 

source: shawnsmucker.com 

 

Σχόλια

Neutral avatar

Σχετικά άρθρα


Οι υποστηρικτές μας