Η περίπτωση της Kate Middleton δεν είναι απλά γενναία. Είναι και η πιο σωστή.
Η αποκάλυψη ότι η πριγκίπισσα της Μ. Βρετανίας Kate Middleton, νοσεί από καρκίνο προκάλεσε σοκ στα media, που εδώ και πολύ καιρό μετά την ανακοίνωση του πολύωρου χειρουργίου στο οποίο υποβλήθηκε, καραδοκούσαν (πολλές φορές ελαφρώς καβαλιστικά) στο να γίνει ξεκάθαρη η κατάσταση της υγείας της και η μεγάλη απουσία της από τα καθήκοντά της. Σκληρό; H απάντηση είναι «ναι». Φυσικά και πρόκειται για ένα δημόσιο πρόσωπο ή πιο συγκεκριμένα για ένα σημαντικό πρόσωπο της Βρετανικής μοναρχίας. Ταυτόχρονα όμως πρόκειται και για μία μητέρα τριών μικρών παιδιών και η μάχη με μία ασθένια είναι εντελώς προσωπική, ενώ περιέχει το αναφαίρετο δικαίωμα στην ιδιωτικότητα. Φαίνεται πώς δεν ισχύει το ίδιο για τη διάδοχο του βασιλικού θρόνου, που με τεράστια δυσκολία πήρε απόσταση από δηλώσεις και αποκαλύψεις.
Μετά από θύελλα συνομωσιών για το τι μπορεί να συμβαίνει (μίλησαν μέχρι και για ερωτικά παραστρατήματα του William και για δικό της ψυχικό breakdown), η Kate Middleton προχωρά σε ένα δημόσιο διάγγελμα σχετικά με την κατάσταση της υγείας της, το οποίο σχολιάστηκε τελικά «γενναίο» αλλά κυρίως ανέδειξε τον τρόπο που μία μητέρα θέλει και πρέπει να μιλήσει στα παιδιά της για τον καρκίνο.
Η λέξη «καρκίνος» φοβίζει τους ενήλικες, ενώ ο φόβος αυξάνεται ότι αυτός ο δρόμος θα πρέπει να περπατηθεί μαζί με παιδιά. Σε αυτό το σημείο η αναζήτηση πληροφοριών από ειδικούς, έχει ξεχωριστή αξία.
Ο Dr. Hirsh-Pasek καθηγητής Ψυχολογίας στο Temple University, μίλησε στις The New York Times και συνέστησε ότι η καλύτερη εξήγηση σε ένα παιδί συμπεριλαμβάνει τη φράση ότι «θα υπάρξουν στιγμές που η μαμά δεν αισθάνεται τόσο καλά όσο άλλες φορές, αλλά θα είναι εκεί για σένα και θα είναι κοντά σου».
Επίσης ο Dr Hirsh-Pasek υπογραμμίζει τη σημασία της αποφυγής του ψέματος στην περίπτωση του καρκίνου. "Τα παιδιά είναι πολύ παρατηρητικά" συμπληρώνει. «Αν κρύβεις κάτι, τα παιδιά ξέρουν ότι κρύβεις κάτι».
Οι γονείς μπορεί επίσης να ανησυχούν μήπως το παιδί τους δει σε μία ευάλωτη στιγμή, όπως π.χ να κλαίνε. «Δεν είναι κακό να δείχνεις ευάλωτος», αναλύει ο Dr. Hirsh-Pasek «αντίθετα, είναι μια ευκαιρία για τους γονείς να δείξουν ότι είναι εντάξει να μην αισθάνονται καλά, να εκφράσουν τα αρνητικά συναισθήματα και να ζητήσουν βοήθεια.»
Μετά την περίοδο της πανδημίας η επικοινωνία της ασθένειας έχει μπει στο λεξιλόγιο των παιδιών κι έτσι η επικοινωνία του είναι λίγο πιο εύκολη. «Οι συζητήσεις για σοβαρές ασθένειες μπορεί να διαφέρουν σημαντικά από ό,τι πριν από μερικά χρόνια», είπε ο DR. Hirsh-Pasek στις The New York Times «επειδή πολλά παιδιά έζησαν και θυμούνται την πανδημία του κορωνοϊού. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι συζητήσεις είναι πιο εύκολες, αλλά τα παιδιά μπορεί να έχουν μεγαλύτερη επίγνωση του τι σημαίνει να είσαι πολύ άρρωστος».
Στο ίδιο άρθρο η Μrs Maya από το Memorial Sloan Kettering’s Talking with Children about Cancer program επισημαίνει «Εξηγήστε ότι ο καρκίνος δεν είναι μεταδοτικός και ότι μπορούν ακόμα να αγκαλιάσουν έναν γονέα και να μοιραστούν φαγητό. Πείτε στα παιδιά ότι δεν προκάλεσαν τον καρκίνο ή καμία από τις περιστάσεις γύρω από αυτόν (που είναι μια κοινή ιδέα, ειδικά μεταξύ των μικρών παιδιών, είπε). Και να είστε ξεκάθαροι ότι η ασθένεια ονομάζεται καρκίνος και όχι μπαμπούλας ή μια οποιαδήποτε ασθένεια.»
Θα μπορούσαμε να παρατηρήσουμε ότι στην ίδια γραμμή κινήθηκε και η δήλωση της Kate Middleton σχετικά με το πώς εκείνη μίλησε στα παιδιά της: «Όπως τους έχω πει, είμαι καλά και γίνομαι πιο δυνατή κάθε μέρα, εστιάζοντας στα πράγματα που θα με βοηθήσουν να θεραπευτώ σε σώμα, ψυχή και μυαλό».
Σχόλια