Η συνεπιμέλεια αποτελεί ένα αρκετά σύνθετο ζήτημα και ο κύριος άξονας του πρέπει να είναι το συμφέρον του παιδιού.
Τον τελευταίο χρόνο, όσοι κυκλοφορούν σε τοίχους κεντρικών δρόμων μεγάλων αστικών περιοχών θα έχουν παρατηρήσει τα συνθήματα “Ίσος χρόνος για όλους” και “Συνεπιμέλεια τώρα”.
Πολλοί άνθρωποι άρχισαν να αναρωτιούνται γιατί ξαφνικά ξετρύπωσαν όλα αυτά τα μηνύματα για την συμμετοχή τόσο των μαμάδων όσο και των μπαμπάδων στην ανατροφή και το “μεγάλωμα” των παιδιών. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης δημιούργησε μία ειδική νομοπαρασκευαστικής επιτροπή (2018, 2020) για την αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου. Το βασικό ζήτημα ήταν οι γονείς να μπορούν να περνούν μετά το διαζύγιο ίσο χρόνο με τα παιδιά τους.
Μέχρι και πρότινος, στις περισσότερες περιπτώσεις, η μητέρα είχε την αποκλειστική επιμέλεια των παιδιών μετά το διαζύγιο. Το γεγονός αυτό και βάραινε ιδιαιτέρως την θέση της μητέρας, καθώς θα έπρεπε να εργάζεται και να έχει μόνη της την ευθύνη των παιδιών αλλά ταυτόχρονα ο πατέρας δεν είχε τόσο ενεργό ρόλο στην ανατροφή των παιδιών.
Ο κ. Ιωάννης Παπαρρηγόπουλος είναι δικηγόρος και μέλος του συλλόγου ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΡΑ, αναφέρει στο Oneman : «Η παρούσα κατάσταση είναι ότι, αντίθετα με το τι προβλέπει ο Αστικός Κώδικας του 1983, και παρά τις διεθνείς συμβάσεις, τα δικαστήρια, για δική τους ευκολία, σε περίπτωση διαζυγίου αφαιρούν κατά τεκμήριο την επιμέλεια σε έναν από τους δύο γονείς, αναθέτοντάς την στον άλλον». Ο ίδιος υποστηρίζει ότι με τον τρόπο αυτό ο πατέρας απομακρύνεται από τη ζωή του παιδιού με πολύ αρνητικές επιπτώσεις τόσο για το παιδί όσο και για τον ίδιο.
Η αλήθεια είναι πως για πρώτη φορά, γίνεται μία τόσο έντονη και συνεχόμενη εκστρατεία από συλλογικότητες πατεράδων να έχουν υποχρεωτική συνεπιμέλεια, με την έννοια της ισόχρονης παραμονής του παιδιού με τους δύο γονείς και με εναλλασσόμενη κατοικία. Το ζήτημα είναι πως η φωνή των μητέρων δεν είναι παρούσα σε αυτές τις διαπραγματεύσεις, γεγονός που έχει προβληματίσει αρκετά οργανώσεις που ασχολούνται με το οικογενειακό δίκαιο.
Σύμφωνα με τη γυναικεία οργάνωση Διοτίμα, σε συνέντευξη που έδωσαν εκπρόσωποί της στο News247, έχουν ήδη διατυπωθεί αρκετές επιφυλάξεις από επιστήμονες, νομικούς, γυναικείες οργανώσεις κλπ, σχετικά με τον υποχρεωτικό χαρακτήρα της συνεπιμέλειας.
Οι εκπρόσωποι της οργάνωσης Διοτίμα, υπογραμμίζουν : “H συνεπιμέλεια δεν πρέπει να θεσπισθεί οριζόντια, σε όλες ανεξαιρέτως τις περιπτώσεις. Αυτονόητα ο νόμος θα πρέπει να εξαιρεί ρητώς από τη συνεπιμέλεια τον γονέα που ασκεί βία ή και σεξουαλική κακοποίηση στο παιδί, αλλά και ενδοοικογενειακή βία απέναντι στη σύζυγο/σύντροφο. Άλλωστε, σύμφωνα με το νόμο 3500/2006, θύμα ενδοοικογενειακής βίας θεωρείται κάθε ανήλικος ενώπιον του οποίου λαμβάνουν χώρα τέτοιες πράξεις.”
Η συνεπιμέλεια αποτελεί ένα αρκετά σύνθετο ζήτημα και ο κύριος άξονας του πρέπει να είναι το συμφέρον του παιδιού. Είναι σημαντικό σε κάθε περίπτωση η υποχρεωτική συνεπιμέλεια από και τους δύο γονείς να θέτει όρους όπως τι συμβαίνει όταν το ένα από τα δύο μέλη έχει εκδηλώσει κακοποιητική ή βίαιη συμπεριφορά.
Με τα διαζύγια να έχουν αυξηθεί κατά την περίοδο της πανδημίας δεν είναι καθόλου τυχαίο γιατί έχει έρθει στο προσκήνιο ένα τόσο σημαντικό ζήτημα της ελληνικής κοινωνίας. Το μόνο σίγουρο σε όλες αυτές τις συζητήσεις είναι πως το συμφέρον και η ψυχική και σωματική υγεία του ανήλικου παιδιού πρέπει να είναι η βασική μέριμνα όλων των θεσμών.
Σχόλια