Οι περισσότεροι γονείς προσπαθούν να δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό, στην ανατροφή του παιδιού τους και τις περισσότερες φορές δεν έχουν πρόθεση να το βλάψουν.
Η συναισθηματική παραμέληση του παιδιού είναι η αδυναμία των γονιών ή φροντιστών να ανταποκριθούν τις συναισθηματικές ανάγκες των παιδιών. Η συναισθηματική παραμέληση των αναγκών του παιδιού, συχνά αποτελεί μία μορφή κακοποίησης. Συχνά δεν υπάρχει πρόθεση για παραμέληση, αλλά πιθανόν ο γονιός, να μην μπορεί να συνδεθεί συναισθηματικά, αλλά να μπορεί, να καλύπτει όλες τις υπόλοιπες ανάγκες του παιδιού (τροφή, στέγη, καθαριότητα, υγεία). Οι επιπτώσεις της παραμέλησης, μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά, την ανάπτυξη του παιδιού ακόμα και στην μετέπειτα, ενήλικη, ζωή του.
Είναι πολύ σημαντικό τόσο για τους γονείς, όσο και για τους δασκάλους και τους ανθρώπους που βρίσκονται στον ευρύτερο κύκλο του παιδιού, να γίνει κατανοητό, γιατί μπορεί να παραμελούνται, οι συναισθηματικές ανάγκες του αλλά και ποια είναι η εικόνα ενός παιδιού που παραμελείται συναισθηματικά.
Τα πιο συχνά συμπτώματα της παιδικής συναισθηματικής παραμέλησης μπορεί να περιλαμβάνουν:
- κατάθλιψη
- άγχος
- απάθεια
- έλλειψη ευχαρίστησης
- υπερκινητικότητα
- επιθετικότητα
- καθυστέρηση στην ανάπτυξη
- χαμηλή αυτοεκτίμηση
- κατάχρηση ουσιών
- απομάκρυνση από φίλους και δραστηριότητες
- αδιαφορία προς πρόσωπα ή καταστάσεις
- αποφυγή της συναισθηματική εγγύτητας
Οι λόγοι που μπορεί να οδηγήσουν στην παραμέληση των συναισθηματικών αναγκών του παιδιού είναι πολλοί, διαφορετικοί, δυσδιάκριτοι και συχνά μπορεί να συνυπάρχουν μεταξύ τους. Οι περισσότεροι γονείς προσπαθούν να δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό, στην ανατροφή του παιδιού τους και τις περισσότερες φορές δεν έχουν πρόθεση να το βλάψουν.
Οι ενήλικες που δεν ανταποκρίνονται συναισθηματικά στα παιδιά τους, μπορεί οι ίδιοι να:
- βιώνουν κατάθλιψη
- κάνουν κατάχρηση ουσιών
- έχουν εμφανίσει ψυχικές διαταραχές
- έχουν θυμό προς το παιδί τους
- έχουν έλλειψη συναισθηματικής πληρότητας
- έχουν παραμεληθεί σαν παιδιά
- μην γνωρίζουν πως να είναι γονείς
Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι γονείς δεν γνωρίζουν, πως να απαντούν στις συναισθηματικές ανάγκες των παιδιών τους ή οι ίδιοι παραμελήθηκαν συναισθηματικά, όντας παιδιά, οπότε και δεν ανέπτυξαν τις αντίστοιχες δεξιότητες, για να μπορούν να φροντίζουν και να υποστηρίζουν τους ανθρώπους στο περιβάλλον τους, που το έχουν ανάγκη.
Οι δάσκαλοι, το ευρύτερο περιβάλλον, οι σχολές γονέων και οι ειδικοί ψυχικής υγείας μπορούν να φανούν πολύ χρήσιμοι στην συναισθηματική υποστήριξη της οικογένειας, που βρίσκεται αντιμέτωπη με την παραμέληση των συναισθηματικών αναγκών των μελών της.
source: www.healthline.com
Σχόλια