Άλλες φορές προκαλούν ανησυχία, άλλες θεωρούνται κάτι το χαριτωμένο. Τι είναι οι φανταστικοί φίλοι και πώς βοηθούν τα παιδιά;
Αρκετά συχνά τα παιδιά δημιουργούν φίλους που υπάρχουν μόνο στη φαντασία τους. Το γεγονός αυτό από μόνο του, δεν αποτελεί λόγο ανησυχίας. Είναι κάτι που συμβαίνει συχνά. Βέβαια, παλιότερα θεωρούταν σημάδι για κάτι ανθυγιεινό ή και κακό!
Ο φόβος για τους φανταστικούς φίλους
Τα παλαιότερα χρόνια πολλοί ερευνητές και γονείς πίστευαν ότι οι φανταστικοί φίλοι ήταν επιβλαβείς και θεωρούσαν ότι αποτελούσαν ένδειξη αντικοινωνικότητας, δαιμονικής κατοχής ή ψυχικής ασθένειας. Η ανησυχία υπάρχει ακόμα και στις μέρες μας, παρόλα αυτά αρχίζει και ξεθωριάζει. Για παράδειγμα, στο Εργαστήριο Ανάπτυξης (KID) του Πανεπιστημίου της Αλαμπάμα, ο επικεφαλής ψυχολόγος Ansley Gilpin άκουσε πρόσφατα μια περίπτωση όπου ένας γονέας φοβόταν ότι η κόρη του είχε σχιζοφρένεια. Αποδείχθηκε ότι το παιδί είχε απλά έναν φανταστικό φίλο.
Έρευνες των τελευταίων ετών υποστηρίζουν ότι το να έχουν τα παιδιά έναν φανταστικό φίλο δεν είναι κάτι παράξενο ή ασυνήθιστο, και το να ζουν σε έναν φανταστικό κόσμο μπορεί να τα βοηθήσει να αναπτύξουν πολύτιμες δεξιότητες για το πραγματικό. Με απλά λόγια, για τους ενδιαφερόμενους γονείς που μπορεί να θέλουν να ερευνήσουν το θέμα λίγο παραπάνω: Αν το παιδί σας έχει έναν φανταστικό φίλο δεν είναι κάτι το ανησυχητικό. Πρώτα απ 'όλα, είναι απίστευτα συνηθισμένο. Σύμφωνα με έρευνες, το 65% των παιδιών είχαν έναν φανταστικό φίλο από την ηλικία των επτά ετών και γνώριζαν ότι δεν ήταν πραγματικός. Οι ερευνητές πιστεύουν σήμερα ότι αυτοί οι φίλοι δεν αποτελούν ένδειξη μοναξιάς ή έλλειψη κοινωνικών δεξιοτήτων, δεδομένου ότι είναι ένας κανονικός τρόπος για τα παιδιά να βάζουν σε λειτουργία τη φαντασία τους.
Φανταστικοί φίλοι και παιδιά
Η ικανότητα δημιουργίας χαρακτήρων μπορεί να ξεκινήσει από τη βρεφική ηλικία, καθώς τα μωρά μαθαίνουν να μιμούνται τα χαρακτηριστικά των γύρω τους. «Αν μια μητέρα σηκώσει τα φρύδια της και φουσκώσει τα μάγουλά της για να κάνει αστείες γκριμάτσες, πολύ σύντομα ένα μωρό μπορεί να την μιμηθεί», δηλώνει η ψυχολόγος του Yale, Dorothy Singer. «Αυτό είναι πραγματικά ένα πρώιμο στάδιο του συμβολικού ή προσποιημένου παιχνιδιού. Δείχνει ότι ένα παιδί είναι περίεργο και είναι έτοιμο να μιμηθεί ήχους και ενέργειες των ενηλίκων γύρω του», μια δεξιότητα που αργότερα μπορεί να μεταμορφωθεί στη δημιουργία ενός εντελώς νέου φανταστικού ατόμου.
Έρευνες στο παρελθόν έχουν δείξει ότι τα παιδιά που δημιουργούν φανταστικούς φίλους μπορούν να έχουν και κάποια γνωστικά και συναισθηματικά οφέλη. Η ψυχολόγος του Πανεπιστημίου του Όρεγκον, Marjorie Taylor, υποστηρίζει πως τα παιδιά αυτά είναι κοινωνικά και λιγότερο ντροπαλά. Ακόμα και υγιείς ενήλικες μπορούν να έχουν φανταστικούς φίλους, αν και είναι σπάνιο. Είτε δημιουργούν καινούργιους καθώς τα χρόνια περνάνε, είτε διατηρούν αυτούς που είχαν από την παιδική τους ηλικία. Η Taylor προσθέτει χαρακτηριστικά ότι η συγγραφέας Agatha Christie αναφέρει στην αυτοβιογραφία της, την οποία έγραψε σε ηλικία 70 ετών, ότι διατηρούσε ακόμα τους φανταστικούς της φίλους.
Τα είδη των φανταστικών φίλων
Ο κόσμος των φανταστικών φίλων δεν έχει κανόνες. Μπορεί να είναι ζώα, άνθρωποι ή και ανθρωπόμορφα αντικείμενα. «Πολλά παιδιά παίρνουν ένα αντικείμενο και του δίνουν μια προσωπικότητα, του δίνουν ένα χαρακτήρα, μιλάνε σε αυτό, ακούνε τι έχει να πει», υπογραμμίζει η Taylor.
Η Taylor, η οποία έχει αναπτύξει μια ταξινόμηση φανταστικών φίλων βασισμένη σε περιγραφές που συλλέγει κατά τη διάρκεια των ετών, έγραψε σε μια εφημερίδα του 2003 ότι ενώ οι φανταστικοί φίλοι είναι περιστασιακά υπερήρωες ή φαντάσματα, συχνά παίρνουν τη μορφή ζώων ή ανθρώπων. Εντός και αυτών των κατηγοριών, όμως, υπάρχει μια αρκετά μεγάλη ποικιλία. Τα ζώα μπορούν να είναι μαγικά (όπως το Dipper, ένα αόρατο ιπτάμενο δελφίνι που ζει σε ένα αστέρι) και οι άνθρωποι μπορούν να είναι πολύ νεότεροι ή πολύ μεγαλύτεροι (όπως Nobby, ένας αόρατος 160χρονος επιχειρηματίας ή συνομήλικοι με ασυνήθιστα χαρακτηριστικά (όπως ο Baintor, ένα μικρό λευκό πρόσωπο που ζει υπό το φως των λαμπτήρων ή ο Τζέρι που ζει στην τσέπη ενός αγοριού).
Μερικές φορές οι φανταστικοί φίλοι μπορούν να γίνουν επεκτάσεις πραγματικών ανθρώπων. Η Taylor θυμάται ένα κορίτσι που μελετούσε. Το κορίτσι είχε μία φανταστική φίλη που την ονόμαζε Fake Rachel, εμπνευσμένη από μία κανονική της φίλη. "Έφτασε στο σπίτι και η Rachel δεν ήταν εκεί, έτσι έπαιζε με την Fake Rachel".
Η μελέτη των φανταστικών φίλων
Μία πρόκληση στη μελέτη των φανταστικών φίλων είναι το γεγονός ότι είναι δύσκολο να εντοπίσουμε παραδείγματα τους σε παλιότερες εποχές. Οι μελέτες σχετικά με τους φανταστικούς φίλους ήταν σπάνιες, εν μέρει επειδή η παιδική ηλικία είναι μια σχετικά πρόσφατη ιδέα. «Η άποψη της παιδικής ηλικίας ως εποχή ανάπτυξης δεν εξελίχθηκε πριν από τον 19ο αιώνα και δεν ήταν πριν από τα μέσα του 20ού αιώνα που άρχισε να θεωρείται ότι τα παιδιά έχουν ειδικές ανάγκες και επιθυμίες, όπως το παιχνίδι και η φαντασία».
Σήμερα, οι πολιτιστικοί παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν τον αριθμό των παιδιών που συνδέονται με φανταστικούς φίλους. Το ποσοστό 65%, είναι παιδιά που ζουν στις ΗΠΑ. Αντίθετα, σε μια βρετανική μελέτη 1.800 παιδιών ηλικίας 5 έως 12 ετών, μόνο το 46% δήλωσε ότι είχαν έναν φανταστικό φίλο. Παλαιότερες έρευνες στην Ινδία και τη Νέα Γουινέα, εν τω μεταξύ, έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει στην κουλτούρα η έννοια των φανταστικών φίλων.
Ακόμη και μέσα σε μια συγκεκριμένη κουλτούρα, αυτή η εμπειρία μπορεί να αλλάξει με την ηλικία των παιδιών. Αυτό που θεωρείται φυσιολογικό και χαριτωμένο για ένα νήπιο, τελικά, μπορεί να θεωρηθεί παράξενο και ανησυχητικό για ένα παιδί δημοτικού. Μια μελέτη του 2013 παιδιών ηλικίας 5-11 ετών διαπίστωσε ότι, καθώς μεγάλωναν, ήταν πιο πιθανό να κρατήσουν τους φανταστικούς τους φίλους κρυφούς, για να αποφύγουν να αντιμετωπίσουν τη γελοιοποίηση από τους φίλους τους και την ανησυχία των γονιών τους, πράγμα που πιθανώς αλλάζει τον πραγματικό αριθμό των παιδιών που έχουν έναν φανταστικό φίλο.
Πηγή: thecut.com
Σχόλια