“Μα καλά άσε το παιδάκι να κερδίσει! Δεν είναι δίκαιο να το συναγωνίζεσαι!” “Άμα δεν χάσει ποτέ, δεν θα μάθει!”
Δεν είναι λίγες οι φορές, ειδικά στις παιδικές χαρές, που θα δούμε γονείς είτε να αφήνουν τα παιδιά τους να κερδίζουν συνεχώς, είτε να μην τα αφήνουν ποτέ και να τα ανταγωνίζονται.
Σε κάθε περίπτωση υπάρχει αντίλογος. Σε κάθε περίπτωση υπάρχει κάποιος που λέει πως δεν είναι σωστός ο ένας ή ο άλλος τρόπος. Φυσικά, δεν έχει αξία να ακούει κανείς “τι λέει ο κόσμος”, όμως κάποιες φορές οι φωνές των άλλων ανθρώπων μπορεί να μας δείξουν μια άλλη οπτική πάνω στο ίδιο ζήτημα.
Το να αφήνουν οι “μεγάλοι” ένα παιδί να κερδίζει είναι σε ένα βαθμό θεμιτό. Η νίκη βοηθά τα παιδιά να νιώσουν αυτοπεποίθηση πως μπορούν να τα καταφέρουν. Τα παιδιά σιγά σιγά μαθαίνουν να “αντέχουν” την ήττα, έχοντας κατακτήσει την περηφάνια της νίκης. Όσο μεγαλώνει το παιδί θα αναπτύσει τις δεξιότητες που χρειάζεται για να κερδίζει σε παιχνίδια χωρίς την βοήθεια των γονιών ή άλλων ενηλίκων.
Τι μπορείτε να κάνετε;
- Πριν ξεκινήσετε το παιχνίδι ρωτήστε το παιδί αν θέλει να κερδίσει ή αν προτιμά να παίξετε σύμφωνα με τους κανόνες του παιχνιδιού.
- Ελάτε πιο κοντά στην ανάγκη που έχουν τη δεδομένη στιγμή για έλεγχο του παιχνιδιού.
- Εξηγήστε τους πως το σπίτι είναι συνήθως ο χώρος που μπορούν να επιλέγουν τα ίδια τους κανόνες του παιχνιδιού.
Τα παιδιά σιγά σιγά θα θέλουν όλο και περισσότερο να παίζουν σύμφωνα με τους κανόνες και να βασίζονται αποκλειστικά στις δικές τους ικανότητες.
Δεν είναι καλό να αφήνετε πάντα το παιδί να κερδίζει.
Αυτό θα του δώσει μια ψευδή εικόνα πως θα κερδίζει σε όλα τα παιχνίδια και όταν χάσει παίζοντας με κάποιον άλλον, θα αποσταθεροποιηθεί πολύ περισσότερο από ότι αν γνώριζε πως μέσα στη ζωή είναι και τα δύο.
Από την άλλη πλεύρα τα παιδιά που δεν κερδίζουν ποτέ στα παιχνίδια, θα αποθαρρυνθούν και δεν θα θέλουν να παίζουν πια. Το να κερδίζει κανείς τον κινητοποιεί να συνεχίσει να παίζει, ενώ παράλληλα εξελίσει και τις δεξιότητές του.
Μην ξεχνάτε!
Για τα παιδιά είναι πιο εύκολο να δεχθούν την ήττα από έναν “μεγάλο”, σε σχέση με έναν συνομήλικό τους. Ξέρουν πως ο ενήλικας δεν είναι ισότιμος ούτε σωματικά ούτε γνωστικά και περιμένουν πως θα χάσουν.
Την ίδια στιγμή ένας ενήλικας θα κερδίσει με ταπεινότητα ένα παιδί, δεν θα το κοροιδέψει επειδή έχασε.
Όταν το παιδί σας χάνει μπορείτε να επικεντρωθείτε στην χαρά του παιχνιδιού. “Τι ωραία που περνάμε όταν παίζουμε”, “Δεν τα παράτησες όταν κατάλαβες πως χάνεις, μπράβο σου!”, “Έπαιξες με στρατηγική, συγχαρητήρια!”
Σχόλια