Οι γονείς ξανά παίρνουν το ρόλο του προτύπου και θα χρειαστεί να βρουν έναν τρόπο να διατηρήσουν την ψυχραιμία τους και να δείξουν το παράδειγμα.
Τα παιδιά από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ζωής τους, εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους μέσα από τη φωνή και το κλάμα. Αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό, αφού τα παιδιά εκείνη την περίοδο δεν μπορούν ακόμα να μιλήσουν και να εκφράσουν με άλλο τρόπο αυτό που χρειάζονται ή αυτό που τα δυσκολεύει.
Μεγαλώνοντας σιγά-σιγά και παρατηρώντας τους γονείς τους αλλά και το ευρύτερο περιβάλλον τους, μαθαίνουν διαφορετικούς τρόπους για να εκφράζονται. Όταν όμως φτάσουν το σημείο να θυμώσουν, συχνά τα παιδιά δεν έχουν καθαρό μυαλό και δεν θυμούνται όλους αυτούς του τρόπους. Τότε, τα πράγματα μπορεί γρήγορα να ξεφύγουν. Οι γονείς ξανά παίρνουν το ρόλο του προτύπου και θα χρειαστεί να βρουν έναν τρόπο να διατηρήσουν την ψυχραιμία τους και να δείξουν το παράδειγμα.
Εμείς φτιάξαμε μία λίστα με φράσεις, που μπορούν να βοηθήσουν το παιδί σας, όταν είναι πολύ θυμωμένο.
Αντί για να πείτε “Είσαι πολύ άτακτος σήμερα!” δοκιμάστε το “Αυτό που συμβαίνει είναι λίγο δύσκολο, ε; Ας το παλέψουμε μαζί”.
Είναι σημαντικό το παιδί να θυμάται, πως δεν βρίσκεστε στην ίδια ομάδα.
Αντί για να πείτε “Μην τολμίσεις να σηκώσεις το χέρι σου” δοκιμάστε το “Είναι εντάξει να είσαι θυμωμένος, αλλά δεν μπορώ να σου επιτρέψω να σηκώσεις το χέρι σου. Χρειάζεται να αισθανόμαστε όλοι ασφάλεια”.
Αυτός είναι ένας πολύ ξεκάθαρος τρόπος, για δείξετε πως το συναίσθημα υπάρχει και επιτρέπεται, όμως η πράξη όχι. Ο διαχωρισμός θα το βοηθήσει να τα ξεχωρίζει και το ίδιο.
Αντί για να πείτε “Φάε το φαγητό σου, αλλιώς θα πας για ύπνος νηστικός” δοκιμάστε το “Πώς θα μπορούσαμε να κάνουμε αυτό το φαγητό πιο νόστιμο;”.
Με αυτό τον τρόπο το παιδί βρίσκεται πάλι στο επίκεντρο και είναι εκείνο που παίρνει τις αποφάσεις.
Αντί για να πείτε “Πόσες φορές πρέπει να πω το ίδιο πράγμα;” δοκιμάστε το “Καταλαβαίνω πως δεν άκουσες τι σου είπα την προηγούμενη φορά. Τι θα έλεγες, όταν σου λέω κάτι να το επαναλαμβάνεις πίσω σε μένα, ψιθυριστά;”
Η επανάληψη του μηνύματος από το παιδί σας, ισχυροποιεί ουσιαστικά τα λόγια σας και επιβεβαιώνει πως σας άκουσε. Τα παιχνίδια που αφορούν το ύφος ή τον τρόπο που θα χρησιμοποιήσει, χαρίζει ένα πιο διασκεδαστικό στοιχείο στη συζήτηση.
Αντι για να πείτε “Πραγματικά, δεν αντέχω να ασχοληθώ μαζί σου, αυτή τη στιγμή” δοκιμάστε το “Έχω αρχίσει να αισθάνομαι δυσφορία, θα βρίσκομαι εδώ δίπλα σου, παίρνοντας λίγο χρόνο για να ηρεμήσω”.
Εκπαιδεύετε τα παιδιά σας στον τρόπο που διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους, από τα παραδείγματα της πραγματικής ζωής, όπως τη στιγμή που έχετε μία έντονη σύγκρουση.
Αντί για να πείτε “Με έχει κάνει ρεζίλι” δοκιμάστε το “Ας βρούμε ένα πιο ήσυχο μέρος, με λιγότερο κόσμο για να το συζητήσουμε”.
Να θυμάστε πως το ζήτημα αφορά το ίδιο το παιδί και όχι εσάς. Με την αλλαγή του χώρου, φεύγει η προσοχή από το ίδιο το παιδί και την συμπεριφορά του και δυναμώνει η αίσθηση πως λειτουργείτε σαν ομάδα.
Αντί για να κοιτάξετε έντονα και να στριφογυρίσετε τα μάτια σας, δοκιμάστε να κοιτάξετε το παιδί σας, να σκεφτείτε τις δυνάμεις του και να του δώσετε ένα συμπονετικό χαμόγελο, πως αυτό θα περάσει.
Είναι πολύ σημαντικό να διατηρήσετε την βλεμματική επαφή, τουλάχιστον από την πλευρά σας και να είστε υποστηρικτικοί.
Αν το παιδί σας είναι ήδη πολύ θυμωμένο και όχι σε κατάσταση, για να μιλήσει ή να συζητήσει, δώστε του λίγο νερό. Πείτε του, πως μπορεί να πάει στο μπάνιο και να βρέξει το πρόσωπό του ή να πάρει λίγο χρόνο με τον εαυτό του, αν το επιθυμεί.
source: www.mother.ly/
Σχόλια