Κάνουμε ευχάριστη την ώρα του φαγητού για το παιδί και του μαθαίνουμε τους βασικούς κανόνες συμπεριφοράς.
Για να μην υπάρχουν ομηρικοί καβγάδες καθόμαστε στο τραπέζι όταν το παιδί πεινάει. Έτσι λοιπόν για αρχή τουλάχιστον ακολουθούμε το δικό τους πρόγραμμα μέχρι να βρούμε ένα κοινό σημείο συνάντησης.
Τurn off. Κλείνουμε κάθε ηλεκτρική συσκευή που υπάρχει στο σπίτι. Τηλεόραση, κινητά, υπολογιστές μπαίνουν στο standby μέχρι να τελειώσει η ώρα του φαγητού. Την ίδια τακτική βέβαια ακολουθούμε και εμείς. Χαμηλώνουμε το κινητό μας και δεν αφήνουμε να μας αποσπάσει καμία από τις ειδοποιήσεις. Πρόκειται για μικρές κινήσεις που πρέπει να ακολουθήσουμε προκειμένου να καταλάβουν τα παιδιά τη σημασία του γεύματος.
Φαΐ στο τραπέζι. Η ώρα του φαγητού είναι μια ευκαιρία για την οικογένεια να βρεθεί μαζί προκειμένου να συζητήσουν και να επικοινωνήσουν. Τα παιδιά λαμβάνοντας μέρος σε αυτό μαθαίνουν σιγά σιγά την έννοια της επικοινωνίας. Όσο δε, το παιδί μεγαλώνει γίνεται και αυτό μέτοχος της συζήτησης εκφέροντας σιγά σιγά τις δικές του απόψεις.
"Θα φας μόνος". Μετά τους 18 μήνες το παιδί πρέπει να μάθει να τρώει μόνο του. Αυτό είναι ένα μήνυμα που του περνάμε σιγά σιγά. Δίνουμε στο παιδί ένα πλαστικό κουτάλι και αρχίζουμε με τροφές που είναι συμπαγείς πχ οι λιωμένες πατάτες.
Είναι δύσκολο για ένα μωρό να μείνει στο τραπέζι. Σε γενικές γραμμές ένα παιδί 2 ετών είναι προφανές πως δεν μπορεί να κάτσει πιο πολύ ώρα από όσο μπορεί ένα 4χρονο. Σε μέσο όρο ένα παιδί 3 ετών μπορεί να κάτσει στο τραπέζι από 5-10 λεπτά. Ένα 4χρονο 10-15 λεπτά. Μετά την ηλικία των 5 ετών ένα παιδί μπορεί να κάθεται κανονικά στο τραπέζι χωρίς να γκρινιάζει.
Σχόλια