Ένα συχνό δίλημμα για τις εγκύους είναι αν θα πρέπει ή όχι να κάνουν επισκληρίδιο αναισθησία στον τοκετό.
Πολλές γυναίκες που κυοφορούν, όταν αρχίσουν να οργανώνουν τον τοκετό με τον γιατρό τους, βρίσκονται αντιμέτωπες με ένα σημαντικό δίλημμα: να κάνω επισκληρίδιο για να έχω έναν τοκετό χωρίς πόνους και φωνές ή όχι;
Είναι γνωστό ότι οι περισσότερες γυναίκες κάνουν επισκληρίδιο. Η επισκληρίδιος αναισθησία χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά σε τοκετό στις 6 Ιανουαρίου 1942. Είναι πλέον μία διαδικασία ρουτίνας που δεν διαρκεί για περισσότερα από 30 λεπτά και αποτελεί μία ανώδυνη, για την έγκυο, διαδικασία. Υπεύθυνος για την επισκληρίδιο είναι εξειδικευμένος αναισθησιολόγος, ο οποίο αφού ολοκληρώσει την τοπική αναισθησία, τοποθετεί ένα καθετηράκι δια μέσου του μεσοσπονδυλίου διαστήματος, όπου και στη συνέχεια χορηγούνται αναλγητικά φάρμακα.
Υπάρχουν κάποιες παρενέργειες, οι οποίες συναντώνται αρκετά σπάνια, όπως η κεφαλαλγία, η μόλυνση και η εμφάνιση ρίγους. Ταυτόχρονα, οι διαταραχές της πηκτικότητας του αίματος και η ύπαρξη τοπικής λοίμωξης της εγκύου, συνιστούν παράγοντες που η επισκληρίδιος δεν θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί. Ο γιατρός, που παρακολουθεί την μέλλουσα μαμά, η μαία και ο αναισθησιολόγος, θα κρίνουν αν υπάρχουν και άλλες πιθανές αντενδείξεις.
Τα τελευταία χρόνια πολλές γυναίκες επιλέγουν αντί για την επισκληρίδιο, τα μαθήματα ανώδυνου τοκετού, με σκοπό να προετοιμαστούν καλύτερα για τον τοκετό, να έχουν καλύτερη αίσθηση του σώματός τους την ώρα του τοκετού, να έρθουν κοντά σαν ζευγάρι αλλά και να γνωρίσουν νέα ζευγάρια που βρίσκονται σε αντίστοιχη φάση ζωής με τους ίδιους. Τα μαθήματα τοκετού, χρησιμοποιούνται σαν μία πολύ καλή εναλλακτική για τις γυναίκες που δεν θέλουν να κάνουν επισκληρίδιο αλλά ταυτόχρονα θέλουν να πονέσουν όσο το δυνατό λιγότερο, κατά τη διάρκεια της γέννησης του μωρού.
Με όποια επιλογή και αν προχωρήσουν οι νέοι γονείς, θα πρέπει πάντα να βρίσκονται σε επικοινωνία με τον γιατρό τους. Κάθε μητέρα και κάθε μωράκι έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά και ανάγκες.
source: iatropedia.gr
Σχόλια