Τα παιδιά συχνά δεν καταλαβαίνουν ότι έχουν κάποιο πρόβλημα όρασης.
Ο γιατρός, από τη στιγμή που ένα μωράκι γεννιέται αλλά και 6 μήνες μετά την γέννησή του, ελέγχει την όραση και τα μάτια του βρέφους. Το αμέσως επόμενο στάδιο είναι η ηλικία των 4-5 ετών, όπου εκεί πρέπει να ελεγχθεί το “τεμπέλικο μάτι” ή αλλιώς η πιθανότητα αμβλυωπίας στο παιδί. Όταν τα οπτικά ερεθίσματα στέλνονται στο μάτι, υπάρχει το φαινόμενο ένα από τα δύο μάτια να “τεμπελιάζει” και να μην βλέπει όσο καθαρά βλέπει και το άλλο μάτι.
Τα παιδιά συχνά δεν καταλαβαίνουν ότι έχουν κάποιο πρόβλημα όρασης. Αν το πρόβλημα δεν είναι εμφανές, δηλαδή να υπάρχει ερυθρότητα, πρήξιμο ή κάποια αλλαγή στο μάτι του παιδιού που να μοιάζει με μόλυνση, οι γονείς επίσης ενδέχεται να μην το αντιληφθούν.
Συνεπώς θα πρέπει να βρίσκονται σε επαγρύπνηση για κάποιο από τα παρακάτω συμπτώματα:
- Πονοκέφαλος ή ζαλάδες
- Το μάτι να στραβίζει
- Να πηγαίνει κοντά στην τηλεόραση
- Κνησμός ή δάκρυα στα μάτια
- Να ανοιγοκλείνει τα μάτια του
- Παράπονα από το σχολείο για τον πίνακα
Οι γονείς για μία ακόμα φορά καλούνται να έχουν ένα κεντρικό ρόλο, ώστε να δουν τα συχνά κρυφά σημάδια, ότι το παιδί, πρέπει να επισκεφθεί τον οφθαλμίατρο.
Σχόλια