Είναι λάθος ένα παιδί να μην συμπεριφέρεται σωστά και να φωνάζει σε έναν δημόσιο χώρο. Τι λάθος έχουμε κάνει όμως εμείς ως γονείς που το έκανε να φέρεται έτσι;
Πολλές φορές έχει τύχει τα παιδιά μας να δημιουργούν εντάσεις όταν είμαστε σε ένα κατάστημα ή να μη δέχονται τίποτα αν δεν πάρουν αυτό που θέλουν. Πρόκειται για μία λάθος συμπεριφορά, αλλά μήπως βασίζεται σε δικά μας λάθη;
Στη συνέχεια ακολουθούν κάποια συνηθισμένα λάθη που κάνουμε εμείς οι γονείς και οδηγούν σε λανθασμένες συμπεριφορές των παιδιών.
Τι λάθη κάνουν οι γονείς;
Διαπραγματευόμαστε
Το παιδί μας θέλει κάτι και έτσι ξεκινά η διαπραγμάτευση. Αν κάνουμε μια βόλτα σε ένα κατάστημα θα ακούσουμε σίγουρα πάνω από μια φορά τη φράση «Θα στο αγοράσω αν σταματήσεις να φωνάζεις». Και όταν το παιδί δε σταματήσει, ακούμε στη συνέχεια «Εντάξει, θα σου δώσω μια ακόμη ευκαιρία». Οι ευκαιρίες βέβαια από μία, αρχίζουν να γίνονται περισσότερες! Η διαπραγμάτευση μπορεί να αποτελέσει ένα καλό εργαλείο. Όμως, για να είναι αποτελεσματική θα πρέπει να έχουμε όρια και γραμμές που δε θα περάσουμε! Αν περάσουμε τη γραμμή το παιχνίδι της διαπραγμάτευσης έχει ήδη τελειώσει.
Καθαρίζουμε το δωμάτιό τους
Είναι κάποιες φορές που δεν αντέχουμε άλλο! Το δωμάτιο μοιάζει με βομβαρδισμένο τοπίο! Βρώμικα ρούχα, βρεγμένες πετσέτες, ξέστρωτα κρεβάτια, πεταμένα πράγματα παντού. Ο εφιάλτης κάθε γονιού. Κι όμως, εξακολουθούμε να επιτρέπουμε στο παιδί μας να πηγαίνει βόλτες, να παίζει με τους φίλους του και να βλέπει τηλεόραση. Ποτέ δεν καθαρίζει το δωμάτιο, όσες φορές και να το πούμε και τελικά το κάνουμε μόνοι μας! Αλλά εδώ είναι το πρόβλημα. Τα παιδιά συνηθίζουν κάποιος άλλος να κάνει τα πράγματα που έπρεπε να κάνουν τα ίδια. Όχι μόνο στο δωμάτιο αλλά και σε άλλες καταστάσεις της ζωής τους.
Τα ρωτάμε τι θέλουν για φαγητό
Η αλήθεια είναι ότι οι γονείς μας ποτέ δεν μας ρωτούσαν τι θα φάμε απόψε. Συνήθως υπήρχε ένα φαγητό και τα παιδιά ή χαιρόντουσαν ή γκρίνιαζαν. Πολλοί από μας έχουμε πλέον την τάση να ρωτάμε τα παιδιά μας τι είναι αυτό που θέλουν να φάνε και προσπαθούμε να τα καλομάθουμε. Όμως αυτό έχει αρνητικές επιπτώσεις στη διαμόρφωση του χαρακτήρα τους. Δε μαθαίνουν να συμβιβάζονται και απαιτούν να έχουν ακριβώς αυτό που επιθυμούν, πράγμα που στον πραγματικό κόσμο είναι ανέφικτο.
Θέλουμε να είναι συνέχεια ευτυχισμένα
Δεν υπάρχει κάποιος κανόνας που να λέει ότι τα παιδιά πρέπει να είναι χαρούμενα όλη την ώρα. Είναι εντάξει αν δεν παίρνουν πάντα αυτό που θέλουν, αν δεν κάνουν αυτό που θέλουν, ή αν δεν πηγαίνουν πάντα εκεί που θέλουν. Είναι λογικό να κάνουν μούτρα αν τύχει να αναλάβουν κάποιες δουλειές ή υποχρεώσεις αλλά κι αυτό είναι εντάξει γιατί δε στρέφεται όλος ο κόσμος γύρω από τα παιδιά και τη δική τους ευτυχία!
Οι γονείς υπονομεύουν ο ένας τον άλλο
Αυτό είναι ένα συνηθισμένο λάθος. Το παιδί μας ζητάει κάτι. Ο γονέας Α λέει: "Όχι." Το παιδί πηγαίνει στον γονέα Β ο οποίος λέει: "Σίγουρα!" Γιατί; Επειδή δεν έχουν μια κοινή γραμμή. Τα παιδιά δεν μπορούν να ελιχθούν εύκολα όταν οι γονείς είναι ενωμένοι και έχουν μια κοινή αντιμετώπιση για τα πράγματα. Οι γονείς ακόμα και αν δε συμφωνούν, θα πρέπει να κρατήσουν μια κοινή γραμμή μπροστά στο παιδί. Τις διαφωνίες τους μπορούν να τις λύσουν αργότερα. Διαφορετικά, τα παιδιά μαθαίνουν να χειραγωγούν τους γονείς τους.
Δεν τους δίνουμε ευθύνες
Τα παιδιά πρέπει να μάθουν ποιες είναι οι ευθύνες και οι αρμοδιότητές τους μέσα στο σπίτι. Η διαδικασία αυτή τα κάνει υπεύθυνα και ανεξάρτητα. Έτσι θα ευεργετηθούν πολύ στην μετέπειτα ζωή τους.
Δικαιολογούμε την κακή συμπεριφορά
Όλοι φαίνεται πως κάνουμε αυτό το λάθος. Η κακή συμπεριφορά είναι κακή συμπεριφορά. "Το παιδί κάνει φασαρία επειδή είναι κουρασμένο και πεινασμένο" είναι απλά μια δικαιολογία, ή το ότι "είχε προπόνηση και δεν πρόλαβε να κάνει την εργασία", παρόλο που του ανατέθηκε ένα μήνα νωρίτερα! Πρέπει να σταματήσουμε να δικαιολογούμε την κακή συμπεριφορά του παιδιού μας ή την έλλειψη εργασιακής ηθικής.
Πηγή: scarymommy.com
Σχόλια