Δερβενακίων 8, 172 35, Δάφνη, Αττική, Ελλάδα
Babyspace Greece
info@babyspace.gr 210 9287300
2019-12-12 13:45:32 +0200 4 βήματα για τη μελέτη στο σπίτι από την Κλινική Παιδοψυχολόγο Φανή Λούγκλου. Η μελέτη στο σπίτι

Η μελέτη στο σπίτι

Η μελέτη στο σπίτι 470 900
Άρθρο από Φανή Λούγκλου
Τέσσερα βήματα μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς για να γίνει πιο εύκολη και ευχάριστη η διαδικασία της μελέτης στο σπίτι.

1. Σιγουρευόμαστε ότι δεν υπάρχουν προβλήματα

Είναι σημαντικό να βεβαιωθούμε ότι δεν υπάρχουν πραγματικά προβλήματα του παιδιού σε σχέση με τη μελέτη.  Για παράδειγμα, πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι το παιδί δεν χρειάζεται γυαλιά ή ότι δεν έχει κάποια μαθησιακή δυσκολία ή διάσπαση προσοχής.  Αν αισθανόμαστε ότι η μελέτη για το σπίτι είναι πολύ περισσότερη από αυτή που αντέχει το παιδί, το συζητάμε με την δασκάλα του παιδιού.  Προσοχή: είναι δικαίωμα αλλά και υποχρέωση της δασκάλας να γνωρίζει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει το παιδί ώστε να υπάρχει καλύτερη συνεργασία μεταξύ όλων των ενδιαφερόμενων μερών. Έτσι το παιδί δεν θα αγχώνεται, ούτε θα απογοητεύεται.  Δεν ξεχνάμε ότι αν το παιδί νιώσει πως δεν τα καταφέρνει, είναι πολύ πιθανό να γίνει αντιδραστικό ή να εγκαταλείψει την προσπάθεια.  

 

2. Οργανώνουμε χώρο για τη μελέτη και ακολουθούμε συγκεκριμένο πρόγραμμα

Η οργάνωση ενός χώρου και ο σωστός προγραμματισμός είναι η βάση ώστε να γίνει η μελέτη συνήθεια και να μη χρειάζονται συνέχεια υπενθυμίσεις. 
-Μαζί με το παιδί λοιπόν επιλέγουμε και οργανώνουμε το χώρο μελέτης. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στην επιλογή γιατί το παιδί θα μελετά αποκλειστικά και μόνο εκεί. Μπορούμε να επιλέξουμε τα πάντα: από το τραπέζι της κουζίνας μέχρι ένα γραφείο στο δωμάτιο του παιδιού, αρκεί ο χώρος αυτός να είναι ήσυχος και να μην υπάρχουν πηγές διάσπασης (π.χ. τηλεόραση). 
-Αφού επιλεγεί ο χώρος μελέτης, προσέχουμε το φωτισμό και τα έπιπλα ώστε να μην κουράζουν το παιδί.  Βεβαιωνόμαστε ότι η καρέκλα και το γραφείο ή το τραπέζι είναι κατάλληλα για το ύψος του παιδιού. Προμηθεύουμε το χώρο με την απαραίτητη γραφική ύλη και ό,τι άλλο θα χρειαστεί το παιδί.  Έτσι, δεν θα ξοδεύει πολλή ώρα να ψάχνει τα πράγματα που χρειάζεται. 
-Τέλος, μαζί με το παιδί καθορίζουμε τους κανόνες του χώρου:
• Κανόνας  1: την ώρα της μελέτης, ο χώρος ανήκει αποκλειστικά στο παιδί και δεν επιτρέπονται αδέρφια, φίλοι, παιχνίδια και άλλα πράγματα που δεν έχουν σχέση με τη μελέτη.
• Κανόνας  2: η μελέτη γίνεται πάντα σ’ αυτόν το χώρο.  Πρέπει να θυμόμαστε ότι προσπαθούμε να βοηθήσουμε το παιδί να αναπτύξει σταθερότητα στη μελέτη.
• Κανόνας 3: Αν και μπορεί να υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις, η μελέτη γίνεται την ίδια ώρα κάθε μέρα.

3. Δουλεύουμε με το παιδί ώστε να βάλει στόχους για τη μελέτη του:

Βάζουμε  τους βασικούς στόχους μελέτης. Όταν το παιδί τούς φτάσει, μπορούμε να θέσουμε μεγαλύτερους στόχους.  Καθώς το παιδί φτάνει κάθε στόχο, αισθάνεται πιο σίγουρο για τις ικανότητές του στη μελέτη. Γι αυτό είναι σημαντικό να ξεκινήσουμε με μικρούς και ρεαλιστικούς στόχους που θα μπορεί το παιδί να φτάσει, έστω και με λίγη βοήθεια.  Γράφουμε τους στόχους και τους τοποθετούμε σε σημείο ορατό στο παιδί. Οι στόχοι λαμβάνονται από κοινού. Αν, για παράδειγμα, το παιδί δεν γράφει όλες τις πληροφορίες ή δεν σημειώνει όλες τις ασκήσεις, τότε ο στόχος θα είναι να γράφει και να σημειώνει για μία εβδομάδα.  Δίνουμε στο παιδί ένα τετράδιο ύλης  για να σημειώνει και το ελέγχουμε.

4. Προσοχή και εκτίμηση ως επιβράβευση

Επιβραβεύουμε και ενθαρρύνουμε την προσπάθεια του παιδιού με λόγια, χειρονομίες και συγκεκριμένες πληροφορίες.  Μπορούμε να ενθαρρύνουμε το παιδί λέγοντας «δουλεύεις πολύ καλά» ή «τα καταφέρνεις μόνος σου». Επίσης, του χαμογελάμε, το αγκαλιάζουμε κτλ. Το  σημαντικό είναι  να δίνουμε στο παιδί την πληροφορία για το τι κάνει.  Επιβραβεύουμε την προσπάθεια και όχι το αποτέλεσμα. Δίνουμε σημασία σε μικρές βελτιώσεις και τις αναφέρουμε συχνά: «Μπράβο! Έγραψες ακόμα δύο λέξεις σωστά στην ορθογραφία.  Πολύ καλή δουλειά.» ή «Θα πρέπει να αισθάνεσαι πολύ ωραία που δούλεψες για 20 λεπτά χωρίς να σταματήσεις. Πραγματικά βελτιώνεσαι».  Έτσι το παιδί ξέρει τι έχει πετύχει και που πρέπει να προσπαθήσει περισσότερο.  Καθώς βελτιώνεται, σιγά-σιγά μπορούμε να μειώσουμε την εποπτεία και τη βοήθεια που παρέχουμε.  Δεν εγκαταλείπουμε όμως ποτέ την προσπάθεια του παιδιού. Η προσοχή μας κάνει τη διαφορά ανάμεσα σε ένα παιδί που σταθερά δουλεύει καλά και σε ένα που υιοθέτει μια αδιάφορη στάση.

Σχόλια

Neutral avatar

Σχετικά άρθρα


Οι υποστηρικτές μας