Μαθησιακές δυσκολίες

Οι Μ. Δ. αναφέρονται σε δυσκολίες σε επίπεδο ανάγνωσης, γραφής, κατανόησης και αναπαραγωγής κειμένων και μαθηματικών εννοιών. Διάφορες επιστήμες αλληλοσυμπληρούμενες δίνουν πληροφορίες σχετικά με την αιτιοπαθογένεια των Μ. Δ., με γνωστότερες την γνωσιακή επιστήμη, την νευροψυχολογική και την γενετική, που πιστοποιούν την πολυπλοκότητα των μηχανισμών που οδηγούν κάποιον στην μάθηση. Πέρα όμως από αυτούς καθαυτούς τους μηχανισμούς που οδηγούν στην μάθηση, παράγοντες περιβαλλοντικοί και ψυχολογικοί μπορεί να ευνοήσουν ή να δυσχεράνουν τη διαδικασία.  

Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε κάποια χαρακτηριστικά που, εντοπίζοντάς τα, ίσως οδηγηθούμε σε έγκαιρη ανίχνευση των Μ. Δ. με καλύτερες προοπτικές για την εκπαιδευτική πορεία του παιδιού.

-Η διάρκεια και η ποιότητα της προσοχής τους είναι περιορισμένη.
-Δυσκολεύονται να ακολουθούν σύνθετες εντολές και οδηγίες.
-Παρουσιάζουν ανωριμότητα.
-Εμφανίζουν δυσκολίες σε επίπεδο οργάνωσης τόσο σε πρακτικά όσο και σε θεωρητικά θέματα.
-Συχνά έχουν στοιχεία υπερκινητικότητας ή και παρορμητικότητας.
-Σε δοκιμασίες σειροθέτησης, ταξινόμησης και αλληλουχίας συχνά αποτυγχάνουν.
-Ο ρυθμός κατάκτησης μαθησιακών εννοιών είναι σταθερά αργότερος από αυτόν των συνομηλίκων τους.
-Χαρακτηρίζονται από αδεξιότητα.
-Ο μυϊκός τους τόνος δεν είναι συχνά ο κατάλληλος, με αποτέλεσμα να κουράζονται γρηγορότερα.
-Στις περισσότερες περιπτώσεις υπάρχει χαμηλή αυτοεκτίμηση και λανθασμένη αυτοεικόνα.
-Χρειάζονται βοήθεια για να ανταποκριθούν στα μαθήματά τους.
-Στην ανάγνωση έχουν δυσκολίες στην κατάκτηση του μηχανισμού, μειωμένη κατανόηση κειμένων άρα και επεξεργασίας, δυσκολίες διάκρισης γραμμάτων, αντιστροφές, αντιμεταθέσεις και απουσία ή λάθος επιτονισμό, ενώ δεν διαβάζουν σύμφωνα με τα σημεία στίξης.
-Σε επίπεδο γραφής και ορθογραφίας προβαίνουν σε παραλείψεις, προσθέσεις, αντικαταστάσεις, αντιμεταθέσεις γραμμάτων, συλλαβών ή και ολόκληρων λέξεων, δεν διατηρούν τις αποστάσεις ανάμεσα στις λέξεις, δεν χρησιμοποιούν σημεία στίξεως ούτε κεφαλαία και μικρά με κατάλληλο τρόπο και σε κατάλληλο τόπο,  τα γράμματά τους είναι δυσανάγνωστα, δεν τηρούν τους κανόνες ορθογραφίας, δεν γενικεύουν εύκολα ό,τι μαθαίνουν και παρουσιάζουν τηλεγραφικού τύπου εκθέσεις ιδεών που δεν ανταποκρίνονται πάντα στο θέμα.

Στην διαδικασία της διαχείρισης των Μ. Δ. εμπλέκονται ο δάσκαλος της τάξης, ειδικός παιδαγωγός, ψυχολόγος και στον βαθμό που κρίνεται χρήσιμο λογοθεραπευτής και εργοθεραπευτής. Η συμμετοχή της οικογένειας για την πορεία του προγράμματος είναι καταλυτική. Επίσης, είναι χρήσιμη η εκτίμηση από οφθαλμίατρο, Ω.Ρ.Λ./ ακοολόγο και οπτομέτρη που θα αξιολογήσει την λειτουργική όραση του μαθητή.

Έρευνες που γίνονται σχετικά με τις Μ. Δ. οδηγούν στο συμπέρασμα ότι αν διαγνωστούν έγκαιρα μπορούν σε ένα αρκετά ικανοποιητικό επίπεδο να αντιμετωπιστούν, ώστε ο μαθητής να μπορέσει να εκμεταλλευθεί στο έπακρον τις δυνατότητές του και να χτίζει παράλληλα την αυτοεκτίμησή του, εντασσόμενος ομαλότερα στην ομάδα.