Έχουμε διαβάσει τα πάντα για να είμαστε έτοιμες και έχουμε κάνει ατέλειωτες συζητήσεις με «παλιές» μανούλες και τη δική μας πρώτη μέρα θυμηθήκαμε και πάλι μας κυριεύει η αγωνία.
Πρωτάκι λοιπόν!!! Άγχος, φόβος, χαρά, γέλια και κλάματα. Ένα βήμα μπροστά και δύο πίσω, σφιγμένα χειλάκια, ματάκια βουρκωμένα, φατσούλες γελαστές….. Όλα μαζί, ανάκατα συναισθήματα. Καρδούλες που χτυπούν δυνατά. Και του παιδιού και της μανούλας και του πατερούλη.
Μεγάλη αναστάτωση και πανικός μεγάλος σε όλη την οικογένεια. Φέτος πάμε – όλοι μαζί - σχολείο. Και η γιαγιά και ο παππούς και η θεία και η νονά. Το παιδί ξεκινάει σχολείο και όλοι συμμετέχουν με πάθος και ενθουσιασμό. Είναι αλήθεια όμως και καθόλου υπερβολή. Σημαντικό στάδιο και καθοριστικό για την υπόλοιπη ζωή του παιδιού μας. Δικαιολογημένες οι ανησυχίες, η αγωνία, η λαχτάρα κι εκείνο το σφίξιμο στο στομάχι, όσο πλησιάζει η ημέρα του αγιασμού.
Και φυσικά έχουμε διαβάσει τα πάντα για να είμαστε έτοιμες και ατέλειωτες συζητήσεις με «παλιές» μανούλες και τη δική μας πρώτη μέρα θυμηθήκαμε και πάλι μας κυριεύει η αγωνία.
"Θα πάνε όλα καλά; Θα κάνει φίλους; Θα είναι καλή η δασκάλα μας; Θα γυρίσει χαρούμενο από το σχολείο; Θα το κοροϊδέψει κανείς; Θα κλάψει; Θα θέλει να πάει την επομένη;"
Έχουμε κάνει όλη την προετοιμασία σωστά, σύμφωνα πάντα με τις οδηγίες και τις συμβουλές συγγενών και φίλων. Επισκεφτήκαμε το καινούργιο μας σχολείο, το μεγάλο σχολείο. Διαλέξαμε μαζί όλα τα σχολικά είδη με χαρά και ενθουσιασμό. Βάλαμε κι ένα μικρό αγαπημένο παιχνίδι για παρεούλα στη σχολική σάκα. Να έχει κάτι από το σπίτι μαζί του. Μήπως όμως κάπου κάνουμε λάθος; Μήπως άθελα μας δυσκολεύουμε μόνες μας τον αποχωρισμό; Μήπως μεταδίδουμε το άγχος μας στο παιδί; Μήπως κρατάμε πολύ σφιχτά το χεράκι του και δεν το αφήνουμε να φύγει; Αν με ζητήσει; Αν χτυπήσει; Αν κλάψει και δεν είμαι κοντά; Ποιος θα το αγκαλιάσει, ποιος θα το παρηγορήσει; Όλα αυτά είναι ζωγραφισμένα στο πρόσωπό μας και το παιδί μας τα διαβάζει και μεγαλώνει ο φόβος και η ανασφάλειά του για το άγνωστο.
Ας ηρεμήσουμε λοιπόν κι ας δούμε την ημέρα αυτή σαν μια γιορτή και τέτοια μέρα γιορτινή είναι η πρώτη μέρα του παιδιού μας στο σχολείο. Ήρεμες, χαρούμενες, δυνατές και με καμάρι για το παιδί μας, υπερήφανες. Έτσι θα νιώσει κι εκείνο σιγουριά, ασφάλεια και χαρά για όλα αυτά τα σπουδαία που θα μάθει στο νέο σχολικό περιβάλλον. Μια σφιχτή αγκαλιά, ένα φωτεινό χαμόγελο κι ένα ζεστό φιλί. Κι έφυγε το πουλάκι μας γεμάτο αυτοπεποίθηση πως θα τα καταφέρει.
Δε θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη μέρα στο σχολείο του πρώτου μου παιδιού της κόρης μου, της Μαρίας. Έπαιζε όλο το απόγευμα στη γειτονιά και μου ήρθε με ένα ωραιότατο καρούμπαλο- ροδάκινο στο κούτελο. Ένα στολίδι στο όμορφο κεφαλάκι της για τον αγιασμό για την καλή αρχή στη σχολική χρονιά.
Και σαν μανούλα μοιράστηκα τις σκέψεις μου μαζί σας, ξεχνώντας να αναφέρω πως είμαι και δασκάλα, δηλαδή δυο φορές μαμά. Μαμά για τα παιδιά μου, τα παιδιά σας και όλου του κόσμου τα παιδιά. Τις ίδιες αγωνίες και την ίδια λαχτάρα για την πρώτη μέρα στο σχολείο. Με την ίδια χαρά που τα περιμένουμε στο σχολείο, να μας στείλετε κι εσείς και να ευχηθώ χαρούμενη και δημιουργική σχολική χρονιά και καλό ξεκίνημα στα πρωτάκια μας!!!
Σχόλια