Ποια είναι τα τρία διαφορετικά στάδια που πρέπει να γνωρίζουμε;
Όταν είσαι γονιός συνειδητοποιείς ότι ο καιρός κυλάει πολύ γρήγορα! Τη μία στιγμή κρατάμε το μωρό μας στην αγκαλιά μας, την άλλη κάνει δειλά δειλά τα πρώτα του βηματάκια και τώρα ήρθε η ώρα να αρχίσει η εκπαίδευση για την τουαλέτα. Η αλήθεια είναι ότι η «επιχείρηση τουαλέτα» δεν είναι κάτι απλό και εύκολο, με τον σωστό χειρισμό όμως και ανεξάντλητη υπομονή και επιμονή, όλα είναι δυνατά!
Επιπλέον, υπάρχουν και τα πλέον κοινά στάδια, από τα οποία σίγουρα θα περάσει η «εκπαίδευση για την τουαλέτα» και όλοι οι εκπαιδευτές θα βρούμε μπροστά μας, όταν πια το παιδί έχει αποχωριστεί για πάντα την πάνα του.
Σοκ. Το στάδιο της συνειδητοποίησης. Η αλήθεια είναι πως μόλις το παιδί μάθει να χρησιμοποιεί την τουαλέτα, θα περάσουμε από ένα στάδιο σοκ και συνειδητοποίησης. Είναι το σημείο εκείνο που καταλαβαίνεις πως πια δεν θα ξυπνάς μέσα στα χαράματα να του αλλάξεις πάνες, ούτε θα χρειάζεται κάθε φορά που θα είναι να πάτε βόλτα, να χρειάζεται να κουβαλάς μαζί σου μια ντουζίνα πάνες. Ενώ δε θα επιλέγεις πια τη βόλτα και το μαγαζί που θα βγείτε, με το αν έχει μέρος να αλλάξεις το μωρό. Μπορεί να μην είσαι σε θέση να το καταλάβεις ακόμη, όμως η ζωή υπάρχει και χωρίς τις πάνες!
Η άρνηση. Κάποιοι γονείς δεν περνάνε ποτέ από αυτό το στάδιο και άλλοι πάλι, μένουν αρκετό καιρό! Είναι το στάδιο όπου το παιδί, αφού έχει αποχωριστεί την πάνα του και μπορεί πλέον άνετα να πηγαίνει στο γιο-γιο του, αρνείται! Αναπολείς τις στιγμές που η τουαλέτα του παιδιού ήταν μια αλλαγή της πάνας και σκέφτεσαι πόσο γρήγορα γίνονταν όλα, σε αντίθεση με τώρα που είσαι καθισμένη πάνω από μισή ώρα στα πλακάκια του μπάνιου, παρακαλώντας το παιδί να πάει στην τουαλέτα, γιατί πολύ απλά … θες να φύγετε!
Διαπραγμάτευση. Μετά το στάδιο της άρνησης, έρχεται το στάδιο της διαπραγμάτευσης κι εδώ είναι που πρέπει να εφεύρουμε νέους τρόπους προκειμένου, να επαινέσουμε το παιδί, μόλις επισκεφτεί την τουαλέτα, αλλά από την άλλη να μην το κακομάθουμε! Εδώ είναι που πρέπει να κρατηθούν κάποιες ισορροπίες.
Είναι δεδομένο ότι σε όλη αυτήν την προσπάθεια θα συναντήσουμε δυσκολίες. Όσο όμως κι αν το παιδί δυσκολεύεται να μάθει ή να συνηθίσει την τουαλέτα, εμείς δεν το βάζουμε κάτω, και σε καμία περίπτωση δεν κατηγορούμε τον εαυτό μας πως κάτι κάνουμε λάθος. Το κάθε παιδί θέλει το χρόνο του και εμείς δεν έχουμε παρά να το βοηθήσουμε όσο μπορούμε. Από εκεί και πέρα, δύο είναι οι λέξεις κλειδιά! Υπομονή και επιμονή!
Πηγή: huffingtonpost.com
Σχόλια