Ο πιεσμένος χρόνος των γονιών, το "δεν πειράζει" και η διατροφή
Οι γονείς πολλές φορές παρασύρονται λόγω της καθημερινότητας και γίνονται αναβλητικοί. Αναβλητικοί ως προς τον εαυτό τους αλλά και ως προς τα παιδιά τους. Έτσι, λοιπόν, η άσκηση πάει για αύριο, το φρούτο και η σαλάτα για μεθαύριο και επικρατεί η φράση "Δεν πειράζει δεν προλαβαίνουμε σήμερα ...".
Πέρα όμως από την αναβλητικότητα, ένας γονέας πολλές φορές παρασύρεται και από τύψεις. Οι τύψεις προέρχονται από την έλλειψη ελεύθερου χρόνου των γονέων. Στην εποχή που ζούμε συνήθως δουλεύουν και οι δυο γονείς με αποτέλεσμα οι λίγες κοινές ώρες που υπάρχουν για την οικογένεια να αφιερώνονται στο φαγητό ως ευχαρίστηση. Το οικογενειακό γεύμα είναι μια συνήθεια που είναι ευεργετική καθώς η οικογένεια συγκεντρώνεται, συζητά και δένεται. Το πρόβλημα είναι όταν το γεύμα και ό,τι το συνοδεύει εμπεριέχει τρόφιμα τα οποία δεν έχουν να προσφέρουν κάτι στην υγεία των παιδιών και των γονέων. Έτσι οι γονείς πολλές φορές υποκύπτουν στις απειλές και τις διατροφικές προτιμήσεις των παιδιών, λόγω τύψεων για να τους προσφέρουν αυτό που τα ευχαριστεί αλλά όχι απαραίτητα αυτό που τους κάνει καλό.
Σε όλα τα παραπάνω σημαντικός παράγοντας για την ελληνική κοινωνία και το τονίζω ελληνική, είναι η γιαγιά και ο παππούς, καθώς είναι τα άτομα που αντικαθιστούν τους γονείς αρκετές ώρες μέσα στη μέρα, καλομαθαίνοντας τα εγγονάκια ή για την ακρίβεια ενισχύοντας τις διατροφικές και όχι μόνο παραξενιές.
Όλα τα παραπάνω μπορούν να διορθωθούν αν οι γονείς φροντίσουν να αποφύγουν 5 βασικά λάθη:
1. Δεν διαλέγουμε τρόφιμα σύμφωνα με τι αρέσει στα παιδιά, αλλά σύμφωνα με τι τους κάνει καλό.
Είναι απόλυτα φυσιολογικό να το κάνετε αυτό. Ο φόβος μήπως το παιδί μείνει νηστικό σας αναγκάζει να τους κάνετε το χατίρι και να επιλέγετε κοτομπουκιές, πατάτες τηγανιτές και άλλα παρόμοια. Σκοπός είναι να μην ενδώσετε στις απειλές των παιδιών και να μπορέσετε να εντάξετε όλα τα τρόφιμα στις διατροφικές συνήθειες των παιδιών.
Φροντίστε να έχετε τρόφιμα όπως το ψάρι και τα λαχανικά σε συστηματική ροή, σε περίπτωση που βλέπετε αντίδραση μην ενδώσετε, φροντίστε να καταλάβουν τα παιδιά πως το γεύμα είναι αυτό και δεν θα αντικατασταθεί από κάτι άλλο αν δεν τους αρέσει. Φυσικά δεν χρειάζεται να φτάσετε στο άλλο άκρο και να είστε με απειλές για παράδειγμα "Αν δεν φας το φαγητό δεν θα σου πάρω το παιχνίδι" ούτε όμως να χρησιμοποιήσετε σαν επιβράβευση τα γλυκά για παράδειγμα "αν φάς το ψάρι θα σου πάρω σοκολάτα...". Το φαγητό είναι μέσο διαβίωσης και θα πρέπει να τρώμε για να ζούμε και όχι να ζούμε για να τρώμε. Αν χρησιμοποιείτε τα γλυκά ως μέσω επιβράβευσης το παιδί θα ταυτίσει την ψυχική ευχαρίστηση με το φαγητό και μακροπρόθεσμα θα δημιουργηθεί η ταύτιση της χαράς με το φαγητό.
2. Μην γεμίζετε το στομάχι των παιδιών με υγρές θερμίδες.
Αυτό είναι κάτι που γίνεται πολύ συχνά. Τα παιδιά πολλές φορές θέλουν να πιούν χυμό ή γάλα. Με αυτό τον τρόπο γεμίζουν το στομάχι τους με υγρά τα οποία πολλές φορές το μόνο που προσφέρουν είναι ζάχαρη (αν μιλάμε για αναψυκτικά ή έτοιμους χυμούς). Διατηρώντας μια τέτοια συνήθεια τα παιδιά συνηθίζουν να αντικαθιστούν το νερό με άλλα υγρά με αποτέλεσμα να επιφορτίζονται με κενές θερμίδες, αυξάνοντας τον κίνδυνο για παχυσαρκία.
Το καλύτερο είναι ανάμεσα στα γεύματα να τους δίνετε νερό και όταν κάθεστε στο τραπέζι φροντίστε να καταναλώσουν το γεύμα τους πρώτα και μετά να καταναλώσουν ενα με δυο ποτήρια νερό.
3. Μην το παρακάνετε με τα ενδιάμεσα.
Πέρα από το νερό οτιδήποτε άλλο μας προσδίδει ενέργεια. Έτσι λοιπόν τα ενδιάμεσα συμβάλλουν στην ενεργειακή πρόσληψη του παιδιού. Πολλές φορές όταν τσιμπολογούν πολλά μικρά γεύματα χάνουν το ρυθμό τους και καταλήγουν να μη θέλουν το κυρίως γεύμα με αποτέλεσμα να μην μπορούν να έχουν ένα ισορροπημένο διαιτολόγιο. Τα παιδιά σαφώς και πρέπει να τρώνε ενδιάμεσα στα κυρίως γεύματα αλλά ποτέ δεν πρέπει αυτά τα ενδιάμεσα να αντικαθιστούν τα βασικά γεύματα. Καλό είναι λοιπόν, να σχεδιάζετε τη μέρα ώστε τα κυρίως γεύματα να είναι τρία πρωινό, μεσημεριανό και βραδινό και ενδιάμεσα να εμπλουτίζετε με κάποιο φρούτο ή γιαούρτι.
4. Μην είστε ανεκτικοί και μην επιτρέπετε σε άλλους να παρεμβαίνουν στο πρόγραμμα διατροφής των παιδιών σας.
Η εκπαίδευση ενός παιδιού σχετικά με τη διατροφή του μπορεί να είναι μια δύσκολη διαδικασία αλλά αποτελεί εφόδιο ζωής. Η διατροφικές συνήθειες ενός παιδιού χτίζονται από την εμβρυική ηλικία και την παιδική ηλικία. Μην είστε ανεκτική στις ιδιοτροπίες των παιδιών αλλά ούτε του περιβάλλοντος τους. Απαιτήστε από το σχολείο να έχει ένα πρόγραμμα διατροφής σχεδιασμένο από διαιτολόγο- διατροφολόγο που να είναι πλούσιο σε λαχανικά και φρούτα, να έχει τουλάχιστον δυο φορές τη βδομάδα όσπρια και δυο φορές ψάρι, να μην περιέχει τηγανιτά και τρόφιμα, κορεσμένα και τρανς λιπαρά. Τα ίδια φυσικά ισχύουν και για το μενού τους σπιτιού. Φροντίστε να κοινοποιείτε το διαιτολόγιο του παιδιού σε όσα άτομα έρχονται σε επαφή με το παιδί σας. Είτε, λοιπόν, ο παππούς και η γιαγιά είτε η νταντά των παιδιών θα πρέπει να σέβονται την επιθυμία σας και να ακολουθούν την γραμμή σας.
5. Μην μεταφέρετε τις δικές σας διατροφικές συνήθειες στα παιδιά σας.
Όπως αναφέραμε παραπάνω η διατροφή ενός παιδιού χτίζεται από την εμβρυική ηλικία. Στην εγκυμοσύνη μια γυναίκα πρέπει να τρώει για δυο άλλα αυτό δεν σχετίζεται με την ποσότητα των φαγητών, σχετίζεται με την ποιότητα. Καλό είναι στην εγκυμοσύνη να υπάρχει ένα σχεδιασμένο διαιτολόγιο από διατροφολόγο ώστε να μην στερείται θρεπτικών συστατικών. Αλλά ακόμη και αργότερα προσπαθήστε να μην μεταφέρετε τις δικές σας συνήθειες στα παιδιά σας, αξιολογήστε αν εσείς τρώτε ισορροπημένα και προσπαθήστε να μεταδώσετε μόνο της καλές συνήθειες. Για παράδειγμα αν εσείς δεν τρώτε μπρόκολο δεν σημαίνει ότι πρέπει το παιδί να στερείται αυτό το θησαυρό λαχανικό, όπως επίσης αν εσείς τρώτε καθημερινά γλυκό δεν σημαίνει ότι πρέπει να δίνετε και στα παιδιά σας.
Μην ξεχνάτε πώς ότι σπείρετε σήμερα θα θερίσετε αύριο. Φροντίστε από τα πρώτα χρόνια του παιδιού τη διατροφή του και εξασφαλίστε αυτό που ονομάζω τη διατροφική του ταυτότητα που θα θωρακίσει την πνευματική και σωματική υγεία.
Σχόλια