Άρθρο από
Μαρία Ροδίτη
Εκπαιδεύοντας το παιδί να αντιμετωπίζει τις επιθετικές συμπεριφορές
Το φαινόμενο της παιδικής επιθετικότητας είναι συχνό μεταξύ των μικρών παιδιών.
Συνήθως, οι βίαιες συμπεριφορές των παιδιών εμφανίζεται σε χώρους συγκέντρωσης και διασκέδασης πολλών παιδιών, όπως σχολεία, παιδικές χαρές και παιδότοπους.
Μία βίαιη συμπεριφορά μπορεί να εκδηλωθεί με ποικίλους τρόπους, εξίσου σοβαρούς και επιβαρυντικούς για την υγιή συναισθηματική και κοινωνική εξέλιξη του παιδιού. Υπάρχει η σωματική βία, η λεκτική βία και η συναισθηματική βία.
Το παιδί που δέχεται κακομεταχείριση από τα άλλα παιδιά έχει τον ρόλο του θύματος.
Συνήθως, το παιδί – θύμα έχει τα εξής χαρακτηριστικά:
• Χαμηλή αυτοεκτίμηση
• Μειονεκτικότητα
• Ανασφάλεια
• Νιώθει ευάλωτο και εκτεθειμένο στους κινδύνους
• Μειωμένες κοινωνικές δεξιότητες
• Συστολή και ντροπαλότητα
Συχνά, το παιδί που δέχεται επιθετικότητα και κακομεταχείριση, παρουσιάζει αλλαγές στη συμπεριφορά του:
• Πτώση σχολικών επιδόσεων
• Σχολική άρνηση
• Κοινωνική απόσυρση
• Εσωστρέφεια
• Συναισθηματικά ξεσπάσματα
Οι γονείς σε ανάλογες περιπτώσεις, καλό είναι να πλησιάσουν το παιδί τους, με ιδιαίτερη ηρεμία, ευαισθησία, κατανόηση και ουδετερότητα, ώστε να το βοηθήσουν, να τους εμπιστευτεί, να εκφραστεί και να μιλήσει για ό, τι του συμβαίνει και πως νιώθει.
Οι γονείς χρειάζεται να εκπαιδεύσουν το παιδί τους για το πώς να αντιμετωπίζει τις συγκεκριμένες επιθετικές και βίαιες συμπεριφορές των άλλων παιδιών:
• Να μην κάθεται και να μην δέχεται την κακομεταχείριση
• Να απομακρύνεται αμέσως από τα επιθετικά παιδιά
• Να ζητάει βοήθεια από κάποιον που μπορεί να του την προσφέρει
• Να γνωρίζει πως η βία δεν είναι απάντηση στη βία
• Να ξέρει πως η δύναμη της έξυπνης λεκτικής απάντησης και του αξιοπρεπούς και ανώτερου χαρακτήρα, είναι πολύ μεγαλύτερη, από τη δύναμη της βίας.
Επίσης, οι γονείς είναι καλό να έχουν στο νου τους, πως αποτελούν σημαντικό παράδειγμα και πρότυπο μίμησης συμπεριφορών για το παιδί τους.
Σε ένα γενικότερο επίπεδο, οι γονείς είναι καλό να βοηθούν το παιδί τους, ώστε να ενισχύσει την αυτοεκτίμηση του, να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες σύμφωνα με τις δυνατότητες της ηλικίας του, να νιώθει ελεύθερο και σίγουρο, ώστε να εκφράζει τη γνώμη του και τις απόψεις του, να αισθάνεται όμορφα με τον εαυτό του, να αυξήσει την κοινωνικότητα του, να επιλέγει να συναναστρέφεται και να κάνει παρέα με παιδιά που το εκτιμούν και τα εκτιμάει και να γνωρίζει πως μπορεί να λύνει τις όποιες διαφωνίες και παρεξηγήσεις, σε ένα όμορφο και ήρεμο περιβάλλον, με τη δύναμη του μυαλού του και όχι του σώματος του.
Συνήθως, οι βίαιες συμπεριφορές των παιδιών εμφανίζεται σε χώρους συγκέντρωσης και διασκέδασης πολλών παιδιών, όπως σχολεία, παιδικές χαρές και παιδότοπους.
Μία βίαιη συμπεριφορά μπορεί να εκδηλωθεί με ποικίλους τρόπους, εξίσου σοβαρούς και επιβαρυντικούς για την υγιή συναισθηματική και κοινωνική εξέλιξη του παιδιού. Υπάρχει η σωματική βία, η λεκτική βία και η συναισθηματική βία.
Το παιδί που δέχεται κακομεταχείριση από τα άλλα παιδιά έχει τον ρόλο του θύματος.
Συνήθως, το παιδί – θύμα έχει τα εξής χαρακτηριστικά:
• Χαμηλή αυτοεκτίμηση
• Μειονεκτικότητα
• Ανασφάλεια
• Νιώθει ευάλωτο και εκτεθειμένο στους κινδύνους
• Μειωμένες κοινωνικές δεξιότητες
• Συστολή και ντροπαλότητα
Συχνά, το παιδί που δέχεται επιθετικότητα και κακομεταχείριση, παρουσιάζει αλλαγές στη συμπεριφορά του:
• Πτώση σχολικών επιδόσεων
• Σχολική άρνηση
• Κοινωνική απόσυρση
• Εσωστρέφεια
• Συναισθηματικά ξεσπάσματα
Οι γονείς σε ανάλογες περιπτώσεις, καλό είναι να πλησιάσουν το παιδί τους, με ιδιαίτερη ηρεμία, ευαισθησία, κατανόηση και ουδετερότητα, ώστε να το βοηθήσουν, να τους εμπιστευτεί, να εκφραστεί και να μιλήσει για ό, τι του συμβαίνει και πως νιώθει.
Οι γονείς χρειάζεται να εκπαιδεύσουν το παιδί τους για το πώς να αντιμετωπίζει τις συγκεκριμένες επιθετικές και βίαιες συμπεριφορές των άλλων παιδιών:
• Να μην κάθεται και να μην δέχεται την κακομεταχείριση
• Να απομακρύνεται αμέσως από τα επιθετικά παιδιά
• Να ζητάει βοήθεια από κάποιον που μπορεί να του την προσφέρει
• Να γνωρίζει πως η βία δεν είναι απάντηση στη βία
• Να ξέρει πως η δύναμη της έξυπνης λεκτικής απάντησης και του αξιοπρεπούς και ανώτερου χαρακτήρα, είναι πολύ μεγαλύτερη, από τη δύναμη της βίας.
Επίσης, οι γονείς είναι καλό να έχουν στο νου τους, πως αποτελούν σημαντικό παράδειγμα και πρότυπο μίμησης συμπεριφορών για το παιδί τους.
Σε ένα γενικότερο επίπεδο, οι γονείς είναι καλό να βοηθούν το παιδί τους, ώστε να ενισχύσει την αυτοεκτίμηση του, να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες σύμφωνα με τις δυνατότητες της ηλικίας του, να νιώθει ελεύθερο και σίγουρο, ώστε να εκφράζει τη γνώμη του και τις απόψεις του, να αισθάνεται όμορφα με τον εαυτό του, να αυξήσει την κοινωνικότητα του, να επιλέγει να συναναστρέφεται και να κάνει παρέα με παιδιά που το εκτιμούν και τα εκτιμάει και να γνωρίζει πως μπορεί να λύνει τις όποιες διαφωνίες και παρεξηγήσεις, σε ένα όμορφο και ήρεμο περιβάλλον, με τη δύναμη του μυαλού του και όχι του σώματος του.
Σχόλια